De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 554]

De twee blinden aan den weg.

Hoe meer men ons gebied, van onze mond te houwen,
Hoe meer wy roepen, met een hertelyk vertrouwen,

Om opene Oogen aan onze arme blinde Ziel,

Die van den eersten Val 't Gebrek der blindheid hiel.

Wy beed'len aan den weg, van 't arm Elendig leven,
Met nederdrukking, als een lappig kleed, omgeeven,

En hooren Jezus, door de Ooren van 't Geloof,

Voorby gaan, want wy zyn, by blindheid noch niet doof.

Hoe zouden wy dan noch by zulk een voordeel zwygen?
Want die Elendig is, zoekt hulp en troost te krygen.

ô Jezus! Davids Zoon, ontfermd u onzer toch,

En hoord, het veelmaal, Help, en 't veelmaal, ach! en och!

Dat wy u mogen zien, en volgen op de hielen,
By lof en dankbaarheid, met alle zaal'ge Zielen,

In 't waare Heilig land, dat Abra'm is bereid,

Met zyn Geloovig zaad, in alle Eeuwigheid;

Daar geene beed'laar meer, noch jammer werd gevonden,
Noch geen volkomenheid, door hinder werd geschonden.

ô Jezus! staat doch stil, en gaat ons niet voorby,

Eer onze blinde Ziel, van u geneezen zy.

Gy Eeuwig Oog des lichts, en Zon van alle lichten,
Die d'Eenige Oorzaak zyt, van alle de Gezichten;

Laat ons niet blind aan God, uw Goedheid gaat te hoog,

Weest Gy, het Eeuwig licht, in 't Eeuwig Zielen Oog.

[p. 555]

Mattheus XX: 29, 30, 31, 32, 33, 34.

ALS zy van Jericho uitgingen, is hem een groote schare gevolgd. En ziet, twee blinde zittende aan den weg, als zy hoorden dat Jezus voorby ging, riepen, zeggende, Heere, gy zoone Davids, ontfermd u onzer. En de schare bestrafte haar, op dat zy zwygen zouden, maar zy riepen te meer, zeggende, Ontfermd u onzer, Heere, gy zoone Davids. En Jezus [stille] staande riep ze en zeide, Wat wilt gy dat ik u doe? Zy zeiden tot hem, Heere dat onze oogen geopent worden. En Jezus innerlyk beweegd zynde met barmhertigheid, raakte haare oogen aan, en terstond wierden haare oogen ziende, en zy volgden hem.

Markus X: 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52.

Zy quamen tot Jericho: en als hy, en zyne Discipelen, en een groote schare, van Jericho, uitging, zat de zoone Timei, Bartimeus de blinde, aan den weg, bedelende. En hoorende dat het Jezus de Nazarener was, begon hy te roepen, en te zeggen, Jezus gy Zoone Davids ontfermd u myner. En veele bestraften hem, op dat hy zwygen zoude: maar hy riep zo veel te meer, Gy Zoone Davids ontfermd u myner. En Jezus [stil] staande, zeide dat men hem roepen zoude: en zy riepen den blinden, zeggende tot hem, Hebt goeden moed, staat op, hy roept u. En hy zynen mantel afgeworpen hebbende, stond op, en quam tot Jezus. En Jezus antwoordende zeide tot hem, Wat wilt gy dat ik u doen zal? en de blinde zeide tot hem, Rabboni, dat ik ziende mag worden. En Jezus zeide tot hem, Gaat heenen, uw' geloove heeft u behouden. En terstond wierd hy ziende, en volgde Jezus op den weg.