De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 550]

De gehuurden, in den wyngaard.

Geloofd zy God, die ons, door liefden, heeft gevonden,
En in zyn Wyngaard tot den arbeid heen gezonden,

Op die Vergelding, die Hy ons heeft toe gezeid,

Dien waarden Penning, van de Eeuw'ge Zaligheid.

Wy, die ons in den dag des levens noch bekeerden,
En van het leedig staan, des Heeren werk begeerden.

Laat ons dan vlytig zyn, tot aan den Avond-stond,

Op dat een Iders hand den loon des arbeids vond.

Al was 't ook dat hy quam ter laatste tyd en uure,
Wyl hem de Goedheid Gods, met Gunst bestond te huure.

Een heerelyke troost, voor die, die hulp begeerd,

Om dat zyn herte en ziel, boetvaardig is verzeerd;

Daar hy zo veele tyd, onvruchtbaar heeft versleeten,
En evenwel door God, van 't Heil niet is versmeeten,

Dewyl Hy niet begeerd, dat d'Arme Zondaar sterft,

Maar dat hy zich bekeerd, en 't Eeuwig leven erft.

Wie zich dan vind, en voeld, tot waar berouw ontstooken,
En door des Heeren stem, tot d'Arbeid aangesprooken,

En maak geen uitstel meer, en blyf niet langer staan,

Maar gaa ter Wyngaard-bouw, en vang den Arbeid aan,

Om met Godvruchtigheid, en waare deugd te bouwen,
En tot den Avond toe, volstandig uit te houwen,

Op dat hy krygen mag, op zyn getrouwigheid,

Den waarden loon, die hem, zyn Heer heeft toegeleid.

[p. 551]

Mattheus XX: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15.

HET Koningryk der Hemelen is gelyk een heere des huis, die met den morgenstond uitging om arbeiders te huuren in zynen wyngaard. En als hy met de arbeiders eens geworden was, voor eenen penning des daags, zond hy ze heenen in zynen wyngaard. En uitgegaan zynde ontrent de derde uure, zag hy andere leedig staande op de markt. En hy zeide tot dezelve, Gaat gy ook heenen in den wyngaard: en zo wat recht is zal ik u geeven. En zy gingen. Wederom uitgegaan zynde ontrent de zesde en negende uure, deede hy desgelyks. En uitgegaan zynde ontrent de elfde uure, vond hy andere leedig staande, en zeide tot haar, Wat staat gy hier den geheelen-dag leedig? Zy zeiden tot hem, Om dat ons niemant gehuurd en heeft. Hy zeide tot haar, Gaat ook gy heenen in den wyngaard, en zo wat recht is zult gy ontfangen. Als het nu avond geworden was, zeide de heere des wyngaards tot zynen Rentmeester, Roept de arbeiders, en geeft haar den loon, beginnende van de laatste tot de eerste. En als zy quamen die ter elfder uure [gehuurd waaren,] ontfingen zy ider eenen penning. En de eerste komende meenden dat zy meer ontfangen zouden, en zy zelve ontfingen ook elk eenen penning. En [dien] ontfangen hebbende murmureerden zy tegen den heere des huis. Zeggende, Deze laatste en hebben [maar] een uure gearbeid, en gy hebt ze ons gelyk gemaakt, die wy den last des daags en de hitte gedraagen hebben. Doch hy antwoordende zeide tot eenen van haar, Vriend ik en doe u geen onrecht. En zyt gy niet met my eens geworden voor eenen penning? Neemt het uwe, en gaat heenen. Ik wil dezen laatsten ook geeven gelyk als u. Of en is 't my niet geoorlofd te doen met het myne wat ik wil? Of is uwe ooge boos, om dat ik goed ben?