De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 524]

Christus verwyt, aan Jeruzalem.

Hy, die Jeruzalem en zyne Ingezeten,
Haar ongehoorzaamheid, en onwil heeft verweeten,

Nadien zyn liefden, en zyn Goddelyke Trouw,

Haar onder zyne scherm, en schut, vergaad'ren wouw,

Gelyk een klokhen, die haar kuikens wil vergaaren,
Om haar voor 't prykel van het booze te bewaaren,

Haar wieken opend, en haar zelven heel bereid,

Op dat de wyde loop, zich dicht daar onder vleid:

Die roept en lokt ook noch, een Ider van ons allen,
Op dat de Helse Gier ons niet zouw overvallen,

ô! Arme Zielen, die op Aarden zo verspreid,

In zulk een doods Gevaar, en Eeuwig prykel zyt!

Laat zyne Vleug'len doch u groote blootheid dekken,
Hy zoekt u uit de dood, en uit de Hel te trekken,

Hoord doch na 't roepen, van zyn liefelyke stem,

Loop toe, met haasten, en verbergd u, onder Hem:

Op dat gy aan de Dood niet bitter word gebeeten,
Als u het zelve quaad, van Onwil wierd verweeten;

Dat God, u menigmaal, en lang heeft na gegaan,

Maar dat gy als (wel eer) Jeruz'lem, hebt gedaan.

Hy heeft geroepen, maar Gy hebt niet willen komen,
Uw achteloosheid heeft de Heilstem weg genomen:

Want zulken Nawee, werd, van 't Sterfbed veel gehoord,

Dat dit verwyt, tot spyt, als staal het hert doorboord.

Hoord dan, als God u roept, in 't overtuigd geweeten,
En steld uw Zaligheid, niet langer in 't vergeeten.

[p. 525]

Lukas XIII: 31, 32, 33, 34, 35.

TE dien zelven dage quamen daar eenige Pharizeen, zeggende tot hem, Gaat weg, en vertrekt van hier: want Herodes wil u dooden. En hy zeide tot haar, Gaat heenen, en zegget dien vos, Ziet ik werpe duivelen uit, en maake gezond, heden en morgen, en ten derden [dage] worde ik voleindigd. Doch ik moet heden en morgen, en den volgenden [dag] reizen: want het en gebeurd niet, dat een Propheet gedood worde buiten Jeruzalem. Jeruzalem, Jeruzalem, gy die de Propheeten doodet, en steenigd die tot u gezonden zyn: hoe menigmaal hebbe ik uwe kinderen willen by een vergaderen, gelykerwys een henne haare kiekens onder de vleugelen [vergaderd,] en gy-lieden en hebt niet gewilt? Ziet, uw' huis word u-lieden woest gelaaten. En voorwaar ik zegge u, dat gy my niet en zult zien, tot dat [de tyd] zal gekomen zyn, als gy zult zeggen, Gezegend [is] hy die komt in den Naame des Heeren.

Psalm XVII: 8, 9.

Bewaard my als het zwart des oogen-appels; verbergd my onder de schaduwe uwer vleugelen, Voor het aangezichte der godloozen, die my verwoesten; myner dood-vyanden die my omringen.

En Psalm XCI: 1, 2, 3, 4.

Die in de schuilplaatse des Allerhoogsten is gezeten, die zal vernachten in de schaduwe des Almachtigen. Ik zal tot den HEERE zeggen; Myne toevlugt, en myne burgt: myn God op welken ik vertrouwe. Want hy zal u redden van den strik des vogelvangers, van de zeer verderflyke pestilentie. Hy zal u dekken met zyne vlerken, en onder zyne vleugelen zult gy betrouwen: zyne waarheid is een rondasse en beukelaar.