Petrus neemt den staater uit de mond van de vis.
Hy, wien de Koninge zyn, als 't allerminste leven,
Heeft niet geweigerd, aan de Keizer Tol te geeven.
In alles droeg hy zich geduldig, als een lam,
Dat zonder Eigendom in deze wereld quam.
Het Geld, van nooden, om de Schatting te betaalen,
Aan d'Eis des Tol'naars, was niet ree, maar ver te haalen,
Nochtans ging Petrus, op zyn goed Geloof niet mis,
Om dat te krygen, uit de Zee, en uit de Vis.
Die Jezus volgen wil, die moet zyn woord gelooven,
Al gaat het zyn verstand, en zyn begryp te boven,
Want al wat Hy beloofd, aan 't leven van 't Gemoed,
Is verre weg, voor 't Oog, van 't duister Vlees en bloed,
Dat kan niet looven, dat daar ietwes werd gevonden,
Uit zulke kaaken die het al van ouds verslonden,
Gelyk de Dood en 't Graf, en zelfs verloochening,
Dat, die zyn leven liet, het waare leven ving.
Maar d'Eed'le Geest, verlicht, van d'Oorzaak aller lichten,
Vat Jezus woorden op, en tracht het uit te richten,
Wat zyne Wysheid, en zyn waarheid hem gebied,
Want hy verkiest, het geen, het Ooge niet en ziet,
En 't geen gezien word, acht hy niet, als zulke dingen,
Die al van Ouds, als rook, en schaduwen vergingen.
Gaat na de Zee, Geloof, en vangt daar uit een Vis,
Waarin de Waarheid van het Woord des levens is.
| |
Mattheus XVII: 24, 25, 26, 27.
ALS zy te Kapernaum ingekomen waaren, gingen tot Petrus die de Didrachmen ontfingen, en zeiden, Uwe Meester en betaalt hy de Didrachmen niet? Hy zeide, Ja. En doe hy in huis gekomen was, voorquam hem Jezus, zeggende, Wat dunkt u Simon? De Koningen der aarden, van wien neemen zy tollen of schattinge? van haare zoonen of van den vreemden? Petrus zeide tot hem, Van den vreemden. Jezus zeide tot hem, Zo zyn dan de zoonen vry. Maar op dat wy haar geenen aanstoot en geeven, gaat heenen na de zee, werpt den angel [uit,] en den eersten vis die opkomt, neemt, en zynen mond geopend hebbende, zult gy eenen staater vinden: neemt dien, en geeft hem aan haar voor my en u.
| |
Romeinen XIII: 5, 6, 7, 8.
Daarom is het noodig onderworpen te zyn, niet alleenlyk om der straffe, maar ook om der konscientie wille. Want daarom betaalt gy ook schattinge: want zy dienaars Gods zyn in dit zelve geduuriglyk bezig zynde. Zo geeft dan een igelyk dat gy schuldig zyt: schattinge, dien gy schattinge: tol, dien gy tol: vreeze, dien gy de vreeze: eere, dien gy de eere [schuldig zyt.] En zyt niemant iet schuldig, dan malkanderen lief te hebben. Want die den anderen lief heeft, die heeft de Wet vervuld. |
|