De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 492]

Den berg Tabor.

Hoe dat de Paarel in den Oester lag beslooten,

By Jezus Christus, in zyn knechtelyke staat,

Dat bleek op Tabor, als zyn waarde zich ontblooten,

In 't blinkend' Aanzicht, en verheerelykt gewaad.

Hy was een Koning; doch, niet van de snoode Aarde,

Dit was een staaltje van zyn Hemels Koningryk,

Het geen Hy tot een proef, zyn vrienden openbaarde;

Dat alle Majesteit des werelds hier voor wyk.

Het dacht het leven goed, om daar te blyven woone,

By 't zoet gezelschap, en de liefelyke stand,

Doch eene Wolk-Gordyn, bedekten al dat schoone,

Zo dat het schouwend Oog zich noch op aarden vand.

Daar moest noch veel geschiên, eer 't tyd was om te blyven,

In zo gewensten en behaagelyken Oord,

De stroom van lyd, en stryd quam noch geweldig dryven,

Of 't moog'lyk waare, dat het leven wierd versmoord.

Doch, dat is al voorby, en Zy, die 't Voorlicht zagen,

Zyn lang bevestigd, in het Hemels Koningryk,

Daar haar, in Eeuwigheid geen toeval uit zal jaagen;

By God te woonen, is een vaste Burgt en wyk.

Wy, die van dezen Staat, door haar, als broed'ren hoorden,

Zien, met verlangen, ook dat Erfdeel in 't Gemoed,

Indien wy wand'len, na 't Bevel der Heil'ge woorden,

Zo zal ons niet ontgaan, dat allerhoogste Goed.

[p. 493]

Lukas IX: 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35.

HET geschiedde omtrent acht dagen na deze woorden, dat hy mede nam Petrus en Joannes, en Jakobus, en klom op den berg om te bidden. En als hy bad, wierd de gedaante zyns aangezichts veranderd, en zyne kleedinge wit [en] zeer blinkende. En ziet, twee mannen spraken met hem, welke waaren Mozes en Elias. Dewelke gezien zynde in heerlykheid, zeiden zynen uitgang, dien hy zoude volbrengen te Jeruzalem. Petrus nu, en die met hem [waaren,] waaren met slaap bezwaard, en ontwaakt zynde, zagen zy zyne heerlykheid, en de twee mannen die by hem stonden. En het geschiedde als zy van hem afscheiden, zo zeide Petrus tot Jezus, Meester, het is goed dat wy hier zyn: en laat ons drie Tabernakelen maaken, voor u eenen, en voor Mozes eenen, en voor Elias eenen: niet weetende wat hy zeide. Als hy nu dit zeide, quam een wolke, en overschaduwde haar: en zy wierden bevreest, als die in de wolke in gingen. En daar geschiedde een stemme uit de wolke, zeggende, Deze is myn geliefde Zoone, hoord hem.

2 Petrus I: 16,17,18.

Wy en zyn geen konstelyk verdichte Fabelen na gevolgd, als wy u bekend gemaakt hebben de kracht en toekomste onzes Heeren Jezus Christus, maar wy zyn aanschouwers geweest van zyne Majesteit. Want hy heeft van God den Vader eere en heerlykheid ontfangen, als zodaanige een stemme van de hoogwaardige heerlykheid tot hem gebragt wierd, Deze is myn geliefde Zoone, in den welken ik myn welbehaagen hebbe. En deze stemme hebben wy gehoord, als zy van den Hemel gebragt is geweest, doe wy met hem op den heiligen berg waaren.