De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 490]

Christus bestraft Petrus.

Gelyk als Petrus liefst had van de hand geweezen,
Het lydend middel, dat ons alle moest geneezen,

En zonder 't welke, hy, noch niemant was gered.

Van 't leed, waar in den Val ons diep had neêr gezet;

Zo schroomd het vlees en bloed, met aardsgezind bedenken,
Voor alle dingen die de lust des levens krenken;

Hy had veel liever dat het Ryk van Christus quam,

Met uiterlyk gelaat, en 't leet de macht benam,

Op dat men Achtbaarheid, gemak, en goede dage,
Als Na-bestaande van den Koning Israëls zage,

En weet niet dat het Heil, 't geen tot zyn hulp behoord,

Gehaald moet werden, door een Enge, en donk're poort.

Maar God, die wys is, om ons arme te geneezen,
En Petrus, in dien tyd, heeft achter zich geweezen,

Wyst ook de Eigen Wil, van alle Menschen aan,

Dat zy, op dezen Weg, ook achter aan moet gaan.

Wy zouden 't quaade zeer, door zachtheid meer verderven,
En konden 't groote Goed der Zaligheid niet erven.

Het kind weet weinig, wat hem nut en dienstig zy,

Dies moet het buigen, voor een wyzer Heerschappy.

Dan zal ten laatsten 't zoet, na 't wrange zuur wel komen,
En alle persing van de ziel zyn weg genomen,

En Eeuw'ge lof en dank van 't blyde Herte gaan,

Dat God het Groote Werk zo wyslyk heeft gedaan.

[p. 491]

Markus VIII: 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38.

HY gebood haar scherpelyk, dat zy 't niemant en zouden zeggen van hem. En hy begon haar te leeren, dat de Zoone des menschen veele moeste lyden, en verworpen worden van de Ouderlingen, en Overpriesteren, en Schriftgeleerde, en gedood worden, en na drie dagen wederom opstaan. En dit woord sprak hy vry uit: en Petrus hem tot zich genomen hebbende, begon hem te bestraffen: Maar hy hem omkeerende, en zyne Discipelen aanziende, bestrafte Petrus, zeggende, Gaat heenen achter my Satana: want gy en verzint niet de dingen die Gods zyn, maar die der menschen zyn. En tot hem geroepen hebbende de schare met zyne Discipelen, zeide hy tot haar, Zo wie achter my wil komen, die verloochene hem zelven, en neeme zyn kruis op, en volge my. Want zo wie zyn leven zal willen behouden, die zal 't zelve verliezen, maar zo wie zyn leven zal verliezen om mynent wille, en [om] des Euangeliums [wille,] die zal 't zelve behouden. Want wat zoude het de mensche baaten, zo hy de geheele wereld wonne, en zyner ziele schade leede. Of wat zal een mensche geeven tot lossinge van zyne ziele. Want zo wie hem myns en myner woorden zal geschaamt hebben in dit overspeelig en zondig geslachte, diens zal hem de Zoone des menschen ook schaamen, wanneer hy zal komen in de heerlykheid zyns Vaders, met de heilige Engelen.