De blinde leid de blinde.
Houd aan geen Blinde vast, gy arme blinde Ziele,
Op dat Gy met hem niet in Satans gracht verviele,
Maar aan de slippe, van het zuiverste gezicht,
En op de spooren van het allerklaarste licht,
Aan Jezus Christus, die zyn Nagevolg zal leiden,
Om 't Eeuwige Verderf der dwaalinge te myden.
Die zyne Zaligheid, zo weegt in zyn Gemoed,
Als by het Werelds kind, 't Gewigt van Geld en Goed,
Die vat zo licht niet aan, om and're na te treeden,
En mede zo te doen, gelyk zy voor hem deeden,
Schoon dat het andersins de slofheid wel geviel;
Maar, even zo, als Een, die 't zyne graag behiel,
En zich de Buidel niet zo licht'lyk liet ontknoopen,
Zo hoed hy zyne Ziel, en laat die leidslui loopen,
Met mooije woorden, en een liefelyk geluid,
Daar vlees en bloed na hoord, als na een loos gefluit,
Op dat het Duifje (van de Geest) door list gevangen,
Met zyn vleug'len, in het Warre-net bleef hangen:
Hy laat ze loopen, die niet loopen op het Spoor,
Waar meê het klaarste Oog der Wysheid, ons ging voor.
Dewyl'er dan, nu veel, zich 't leiden onderwinde,
Die zelver niet en zien; Zo vat de Wyze blinde,
Den rok der Wysheid, in de Naame Jezus aan,
Om op zyn hielen na den Hemel toe te gaan.
| |
1 Joannes II: 9, 10, 11.
Die zegd dat hy in het licht is, en zynen broeder haat, die is in de duisternisse tot noch toe. Die zynen broeder lief heeft blyft in het licht, en geen ergernisse en is in hem. Maar die zynen broeder haat, is in de duisternisse, en wandeld in de duisterniste, ende en weet niet waar hy heenen gaat: want de duisternisse heeft zyne oogen verblind. |
|