De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 448]

Het vierderley zaad.

Om niet te weezen, een van deze onvruchtb're gronden,

(Daar 't kostelyke zaad, geen Eed'le Vrucht en bragt,

Maar wierd verstikt, verdord, of aas der Voog'len monden,)

Is 't zeer van nooden, dat een ider Mensch zich wacht;

En tracht, na 't Eerlyk hert, als een bereide aarde,

Die 't wel gevallen Zaad, in zynen grond ontving,

En goede vruchten droeg, by God in hooge waarde,

En na den rypen Oogst, in zyne Schuure ging.

Wat ziet m'er veele, daar het Woord toe is gekomen,

Uit welkers herte, 't geen de open weg gelykt,

Het kostelyke zaad ter vlugt werd weg genomen,

Door 's Duivels greetigheid, die daar meê heene strykt!

Wat ziet m'er veele, die verblyd met haast begonne,

En wyl des herten Grond vervuld van steenen was,

Door ongeworteldheid, van lydens heete zonne

Weêr heel verdorden, als het afgeschooren gras!

Wat ziet m'er veele, die Gods Wille quam te vooren,

En die versmooren, in de Dingen dezer Tyd,

Van d'Eeuw'ge Wysheid zelfs gereekend voor een Dooren,

Wiens Deugdelyke schyn zo menig hert verleid!

Wat ziet m'er weinig, die haar maat van vruchte draage!

Wat gaander weinig door des levens naauwe Poort!

Wie dan zyn welvaard mind, zie dat hy 't Heil bejaage,

Om Een te weezen, die by 't klein Getal behoord.

[p. 449]

Mattheus XIII: 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9.

HY sprak tot haar veele dingen door gelykenissen, zeggende, Ziet een Zaaijer ging uit om te zaaijen: En als hy zaaide viel een deel [zaads] by den weg: en de vogelen quamen, en aten dat zelve op. En een ander [deel] viel op steenachtige [plaatsen,] daar het niet veel aarde en hadde, en het ging terstond op, om dat het geen diepte van aarde en hadde: Maar als de Zonne opgegaan was, zo is het verbrand geworden, en om dat het geen wortel en hadde, zo is het verdord. En een ander [deel] viel in de doornen: en de doornen wiessen op, en verstikten het zelve: En een ander [deel] viel in de goede aarde, en gaf vrucht, het een honderd, het ander sestig, en het ander dertig [voud.] Wie ooren heeft om te hooren, die hoore.

En Vers 18, 19, 20, 21, 22, 23.

Gy dan hoord de gelykenisse van den Zaaijer. Als iemant dat woord des Koningryks hoord, en niet en verstaat, zo komt de booze, en rukt weg 't geene in zyn herte gezaaid was. Deze is de geene die by den weg bezaaid is. Maar die in steenachtige [plaatsen] bezaaid is, deze is de geene die 't woord hoord, en dat terstond met vreugden ontfangt. Doch hy en heeft geen wortel in hem zelven, maar is voor eenen tyd: en als verdrukkinge of vervolginge komt, om des woords wille, zo word hy terstond ge-ergerd. En die in de doornen bezaaid is, deze is de geene die het woord hoord, en de zorgvuldigheid dezer wereld, en de verleidinge des rykdoms verstikt het woord, en het woord onvruchtbaar. Die nu in de goede aarde bezaaid is, deze is de geene die het woord hoord en verstaat, die ook vrucht draagd, en voort brengt, de een honderd, de ander sestig, en de ander dertig [voud.]