De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 424]

Mattheus, de tollenaar, geroepen.

Laat staan, en leggen, al wat is van dezen Tyd,

Terwyl het Heil u roept, tot Eeuw'ge Zaligheid;

Op dat het kleine Deel, het groote niet weêrhoude,
Van Jezus op de hiel te volgen als de oude.

Want deze Leidsman brengt de wandelende voet,

Op zyne spooren, in 't bezit van Eeuwig goed.

Dat is een and're zaak, van wigtiger belangen,
Als in des werelds dienst, de Schattinge t'ontfangen:

Is dan Mattheus, ons zo wakker voor gegaan,

Dat leid de Tollenaars, en zondaars moedig aan,

Om, op zyn Maaltyd ook een Gast te willen weezen,
Op dat, de Meester, die de kranken wil geneezen,

(Die met boetvaardigheid, geneezinge begeerd,)

Hem van de zonden dienst, tot Zaligheid bekeerd.

Dat alle Zondaars dan tot deze Maaltyd komen,
En worden, door het Woord van Jezus, waare Vroomen;

Terwyl Hy daar is; eer de gulde uur verloop,

Die voor een Keizers goed, niet weder is te koop.

Men neeme dan in acht, de Tyden der Genade,
Want, God verliezen, is de allergrootste schade.

Ach! wyde Wereld, die een zondig Tolhuis zyt,

Komt doch tot Jezus, in de Gulde levens tyd:

Gy zyt te gast genood, om zulke spys te smaaken,
Die uwe zielen van 't verderf kan zalig maaken.

[p. 425]

Mattheus IX: 9, 10, 11, 12, 13.

JEZUS van daar voort gaande, zag een mensche in het Tolhuis zitten, genaamt Mattheus: en zeide tot hem, Volgd my. En hy opstaande volgde hem. En het geschiede als hy in het huis [van Mattheus] aanzat, ziet, veele tollenaars en zondaars quamen en zaten mede aan, met Jezus en zyne Discipelen. En de Pharizeen [dat] ziende, zeiden tot zyne Discipelen, Waarom eet uw' Meester met de tollenaaren en zondaaren? Maar Jezus [zulks] hoorende, zeide tot haar, Die gezond zyn en hebben den Medicyn-meester niet van nooden, maar die ziek zyn. Doch gaat heenen en leerd, wat het zy, Ik wil barmhertigheid, en niet offerhande. Want ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardige, maar zondaars tot bekeeringe.

Markus II: 14.

Voorby gaande zag hy Levi [den zoone] Alphei zitten in 't Tolhuis, en zeide tot hem, Volgd my, En hy opstaande volgde hem.

Lukas V: 27, 28.

Na dezen ging hy uit, en zag eenen tollenaar, met naame Levi, zitten in 't Tolhuis, en zeide tot hem, Volgd my. En hy alles verlaatende stond op, en volgde hem.