De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 416]

De roeping van Petrus, Andreas, Jakobus en Joannes

Het was geen Edeldom, of Prinsdom van het land,

Maar 't waaren slechte luid', en Vislers van de strand,

Die 't Hoofd der Wyzen koos, tot zyne leer Gezellen,
Om haar tot Lichten, aan de Wereld voor te stellen.

Maar dat alreê in haar, de Wysheid heeft gewoond,

Dat hebben zy terstond, met haar bedryf getoond;

Om dat de zelve haar begiftigd had met ooren,
Die 't Eeuwigspreekend Woord zo daad'lyk konden hooren;

Het welk haar aftrok, van de dingen dezer Tyd,

En deede volgen 't Spoor, dat tot wat beters leid.

Dat Hemelse geluid, quam wel voor alle deuren,
Doch veele bleeven toe, en konden 't niet bespeuren.

Ach! dat het Elk van ons, doch ook zo niet en gaat,

Dewyl het zelve Woord noch op ons herte slaat,

En roept zo menigmaal, dat wy Hem volgen zouden,
Langs zyn gespoorden weg, waar op men werd behouden;

Maar dat de Wysheid ook, toch by ons was ter woon,

Om 't Oor des herten, voor de stemme van Gods Zoon

T'ontsluiten, dat hy in, en door ons heen mogt dringen,
En wy, (als zy, voor heen) Hem op de hielen gingen!

Maar veele Ooren zyn, verdoofd, en toe gestopt,

Met aardse zaaken, en vermaaken vol gepropt.

Dat is Elendig! dat het Huis zo staat beschooren,
Dat zyn Bewoonder, 't Heil, dat aanklopt, niet kan hooren.

[p. 417]

Mattheus IV: 18, 19, 20, 21, 22.

JEZUS wandelende aan de zee van Galilea, zag twee broeders, [namelyk] Simon, gezegd Petrus, en Andreas zynen broeder, het net in de zee werpende: (want zy waaren vissers.) En hy zeide tot haar, Volgd my na, en ik zal u vissers der menschen maaken. Zy dan terstond de netten verlaatende zyn hem gevolgd. En hy van daar voort gegaan zynde zag twee andere broeders, [namelyk] Jakobus den [zoone] Zebedeus, en Joannes zynen broeder, in het schip met haaren vader Zebedeus, haare netten vermaakende, en heeft haar geroepen. Zy dan terstond verlaatende het schip, en haaren vader, zyn hem na gevolgd.

Markus I: 16, 17, 18, 19, 20.

Wandelende by de Galileese zee, zag hy Simon en Andreas zynen broeder, werpende het net in de zee (want zy waaren vissers.) En Jezus zeide tot haar, Volgd my na, en ik zal maaken dat gy vissers der menschen zult worden. En zy terstond haare netten verlaatende zyn hem gevolgd. En van daar een weinig voort gegaan zynde, zag hy Jakobus den [zoone] Zebedeus, en en Joannes zynen broeder, en dezelve in 't schip haare netten vermaakende. En terstond riep hy ze, en zy laatende haaren vader Zebedeus in het schip, met de huurlingen, zyn hem na gevolgd.