De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 412]

Christus, werpt de duivelen uit.

De Held, die op quam, om de Helse macht te breeken,
Verdreef haar sterken, maar alleenelyk met spreeken.

De wrevelmoedigen en booze moesten voort,

Door drang der woorden, van het Eeuwigspreekend Woord;

Die zy, in zyne macht, en waardigheid wel kenden,
Daar 't eigenwys verstand, Hem lasterden en schenden.

De Hoogste Liefden, en de Diepste Ootmoedigheid,

Dat was zyn wapentuig, tot deze grooten stryd,

Die Hy om 't mensch'lyk Heil, eerlange zouw beginnen,
Om 't Ryk der Duisternis, geweldig t'overwinnen,

Dat zyne kaaken wyd en leelyk open deed,

En op 't beloofde zaad der Vrouwe vinnig beet;

Dat in zyn maag verslond, en op de tande knarsten,
Doch moest, (gelyk de Draak aan Daniels spyze,) barsten.

Den Grooten Heiland heeft, dat Groote Werk gedaan,

Op dat wy, achter Hem, ten Hemel zouden gaan.

Dat niemant van ons dan, moedwillig achter blyve,
Waar door den zegen niet op ons en zouw beklyve,

En wy vervielen, in het Overwonnen Ryk,

Als tot een voet Schabel, de Duivelen gelyk!

Ach! Jezus, tot ons Heil, zo liefelyk gebooren,
Die in de Wereld quam, om 's Duivels werk te stooren,

Die, onder valse schyn, van schoone woorden liegt,

Bewaard ons voor zyn list, dat hy ons niet bedriegd.

[p. 413]

Markus I: 32, 33, 34.

ALS het nu avond geworden was, doe de Zonne onder ging, bragten zy tot hem alle die qualyk gesteld, en van den duivel bezeten waaren. En de geheele stad was by een vergaderd omtrent de deure. En hy genas 'er veele, die door verscheiden ziekten qualyk gesteld waaren: en wierp veele duivelen uit, ende en liet de duivelen niet toe te spreeken, om dat zy hem kenden.

En Vers 23, 24, 25, 26, 27, 28.

En daar was in haare Synagoge een mensche met eenen onreinen geest, en hy riep uit, Zeggende, Laat af, wat hebben wy met u [te doen] gy Jezus Nazareener? Zyt gy gekomen om ons te verderven? Ik kenne u, wie gy zyt, [naamelik] de Heilige Gods. En Jezus bestrafte hem, zeggende, Zwygt stil, en gaat uit van hem. En de onreine geest hem scheurende, en roepende met een groote stemme, ging uit van hem. En zy wierden alle verbaast, zo dat zy onder malkanderen vraagden, zeggende, Wat is dit? Wat nieuwe leere is deze, dat hy met macht ook den onreinen geesten gebied, en zy hem gehoorzaam zyn. En zyn geruchte ging terstond uit in het geheel omliggende land van Galilea.

Jakobus II: 19.

Gy geloofd dat God een eenig [God] is: gy doet wel: de Duivelen gelooven het ook, en zy tzitteren.