De smalle weg, in Esdre.
Die tussen brandend Vuur, en Water heen zal gaan,
Diend wel voorzichtig, op zyn treeden acht te slaan:
Doch, die niet is gezind, te gaan op zulke wegen,
Hoe komt hy in die Stad, die voor hem is gelegen?
Daar hy noodzaakelyk, voor alles weezen moet,
Indien hy lust heeft, tot een onvergang'lyk Goed.
Want, of hy al een wyl, op 't Spoor der breedheid ginge,
Om zorgeloos te zyn, en in de bocht te springe,
Wat zouw dat baaten, voor zyn afgedwaalde Ziel,
Wanneer hy aan het Eind', in d'Eeuw'ge Afgrond viel?
Daarom is 't beter, nu te zien, uit eigen oogen,
Als dat men op het spoor van and'ren werd bedroogen:
En valse vryheid, in de toom, van vreeze, bind,
En in de Morgenstond des levens maar begind,
Om zynen voortgang, na het Eeuwig Heil te zetten,
En als een Wyze man op zynen voet te letten;
Dewyl 't niet langer duurd, als deze levens tyd,
Zo komt men uit het Enge, in 't onbepaalde Wyd,
Daar 't leven Eeuwig, in de Ruimte zal gaan weiden,
Niet meer bedrongen, van gevaarelyke zyden.
Wie met zyn Zielen Oog, voor dezen Spiegel staat,
Zie op het uiterste Eind' en maak maar kort beraad,
Om door een weinig Leed, een Eeuwig Lief, te kieze,
Op dat men 't lange, Wel, door 't korte niet verlieze.
| |
4 Esdre VII: 6, 7, 8, 9.
EEN Stad is gebouwd, en gelegen in een vlak veld: en is vol van allerlei goederen: Den ingang is enge, en op een steilte gelegen, alzo dat 'er ter rechter zyden vuur is, en ter slinker zyden een diep water: Tussen die nu is alleen eenen smallen pad geleid, namelyk tussen 't vuur en het water, alzo dat op den pad niet meer als een mensche t'zessens gaan en kan. Indien nu deze stad iemant tot een erve gegeeven wierde, en hy nooit het voorgestelde gevaar en zoude doorgaan, hoe zal hy zyne erve verkrygen?
| |
Mattheus VII: 13, 14.
Gaat in door de enge poorte: want wyd is de poorte, en breed is de weg, die tot het verderf leid, en veele zyn 'er die door dezelve ingaan. Want de poorte is enge, en de weg is naauwe, die tot het leven leid, en weinige zyn'er die den zelven vinden.
| |