De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 352]

Nineve, bekeerd

Het strenge Oordeel Gods, was over 't quaad geveld,

Zyn hand verheven, en de Straffe vast gesteld:

Doch, door gelooven, en een iverig bekeere,
Verzetten zy den Zin des Toorens van den Heere:

Dat ider Zondaar doch, in dezen Spiegel zag,

Om ook t'ontkomen, dien, al opgeheven, slag!

Want, veertig dagen, zyn hem noch niet toe gemeeten,
Hoe kan hy dan 't Gevaar, zo achteloos vergeeten!

Ja, wie van allen is, maar eenen dag beloofd?

En ondertussen staat het Zwaard al boven 't hoofd,

Waar door de leevensdraad, zo haast werd afgesneeden,
En ook met een den weg, om Hemelwaard te treeden.

Het Woord; Bekeerd u, is tot Elk van ons gezeid,

Die niet en weeten 't Eind, van onze levens tyd.

Men vat de Gunst maar aan, ons heilzaam aangeboden,
En laate zich niet lang, tot zulk een voordeel nooden:

Want schoon de Stad, en 't land noch Eeuwen lang bleef staan,

Zo zullen wy doch haast, uit Stad, en land vergaan.

Die meer als Jonas was, (van d'aarde ingenomen,
En aan den derden dag, weêr uit het Graf gekomen,)

Roept ons tot boete, op dat wy niet in 't quaad vergaan:

Nam dan de Ninevit, het Woord van Jonas aan,

En wy na 't meerder woord, van Christus niet en hooren,
Zo gaat de Ninevit, in 't Oordeel ons te vooren.

[p. 353]

Jonas Kapittel III.

HET woord des HEEREN geschiedde ten anderen maale tot Jonas, zeggende: Maakt u op, gaat na de groote stad Nineve: en predikt tegen haar de predikinge, die ik tot u spreeke. Doe maakte zich Jonas op, en ging na Nineve, na 't woord des HEEREN: Nineve nu was eene groote stad Gods, van drie dag reizen. En Jonas begon in de stad te gaan, eene dag reize: en hy predikte, en zeide; Noch veertig dagen, dan zal Nineve worden omgekeerd. En de lieden van Nineve geloofden aan God: en zy riepen een vasten uit, en bekleedden haar met zakken van haaren grootsten af tot haaren kleinsten toe. Want dit woord geraakte tot den Koning van Nineve, en hy stond op van zynen troon, en deede zyn heerlyk overkleed van zich: en hy bedekte zich met eenen zak, en zat neder in der assen. En hy liet uitroepen, en men sprak te Nineve, uit bevel des Konings en zyner Grooten, zeggende: En laat mensch noch beest, rund noch schaap, iet wat smaaken, en laat ze niet weiden noch water drinken. Maar mensch en beest zullen met zakken bedekt zyn, en zullen sterkelyk tot God roepen: en zy zullen haar bekeeren, een igelyk van zynen boozen weg, en van het geweld dat in haare handen is. Wie weet? God mogte zich wenden, en berouw hebben: en hy mogte zich wenden van de hittigheid zyns toorns, dat wy niet en vergingen. En God zag haare werken, dat zy haar bekeerden van haaren boozen weg: en het berouwde God over het quaad, dat hy gesprooken hadde hen te zullen doen, ende en deede 't niet.