De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 326]

De drie mannen in den vuurigen oven.

Die's Werelds Afgod, van den Duivel voorgesteld,

Als een bekoor'lyk Goud, in 't vrolyk Babels veld,

Op 't pypen van bedrog, na 't vleeselyk begeeren,
Met alle man zyn doen niet dienen wil, noch eeren,

Maar zyn partyschap, stout en moediglyk betuigd,

En 't hert alleenig voor zyn God ter neder buigd,

Met onderhouding van zyn Heilige Gebode,
En tot versmaading van 't ongoddelyke snoode;

Zal God behouden, in des werelds laatste uur,

Van Satans Oven, en het Eeuwig brandend vuur.

Dat groote voordeel kan de vroome moedig maaken,
Om deze Wereld met zyn Aanhang te verzaaken:

Hy mag ze dienen, die Haar, onwys, dienen wil,

Op dat hy haare Gunst, en valse Vriendschap hil.

Het Groote Babel zal wel haast ter neder vallen,
Met schrik, tot wee, en ach! en ondergang van allen;

En worden een Woestyn, gelyk men van haar leest,

Een Wooning van 't Gedrocht, en 't schuwelyke beest.

Maar die den Heere vreest, om hem alleen te Eeren,
Zal alle leed ontgaan, en niemant zal hem deeren;

Want God is machtig, meer, dan al het helse quaad,

Het geen zyn Kind'ren na het Eeuwig leven staat.

Het Deugd'lyk Zielen Goud, uit Christus weêr gebooren,
Heeft na de proef des Vuurs, niets van zyn Deugd verlooren.

[p. 327]

Daniel III: 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27.

DOE wierden die mannen gebonden in haare mantels, haare broeken, en haare hoeden, en haare [andere] kleederen, en zy wierpen ze in het midden van den oven des brandenden vuurs. Daarom dan, dewyle het woord des Konings aandreef, en de oven zeer heet was, zo hebben de vonken des vuurs, die mannen, die Sadrach, Mesach, en Abednego opgeheven hadden, gedood. Maar [als] die drie mannen, Sadrach, Mesach, en Abednego, in het midden van den oven des brandenden vuurs gebonden zynde, gevallen waaren: Doe ontzettede hem de Koning Nebukadnezar, en hy stond op in der haast, antwoordde en zeide tot zyne Raadsheeren, Hebben wy niet drie mannen in het midden des vuurs, gebonden zynde, geworpen? Zy antwoordden en zeiden tot den Koning, 't Is gewis, O Koning. Hy antwoordde en zeide, Ziet, ik zie vier mannen los wandelende in het midden des vuurs, en daar en is geen verderf aan haar: En de gedaante des vierden is gelyk eenes zoons der Goden. Doe naderde Nebukadnezar tot de deure van den oven des brandenden vuurs, antwoordde en sprak: Gy Sadrach, Mesach, en Abednego, gy knechten des Allerhoogsten Gods, gaat uit en komt hier: doe gingen Sadrach, Mesach, en Abednego uit het midden des vuurs. Doe vergaderden de Stadhouders, de Overigheden, en Landvoogden, en de Raadsheeren des Konings, deze mannen beziende, om dat het vuur over haare lichaamen niet geheerst en hadde, en cat het hair haares hoofds niet verbrand en was, en haare mantels niet veranderd en waaren: ja dat de reuke des vuurs daar door niet gegaan en was.