De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 318]

Jojakim verbrand de rolle van Jeremias.

Die 't Heilig Woord van God, stoutmoedig durft versmaaden,
Heeft op zyn eigen hals een grooten last gelaaden;

Waar onder Hy, eerlang, geheel bezwyken moet,

Indien hy met berouw en leed, geen boete doet;

Om zo van herten zich van 't booze te bekeeren,
En met gehoorzaamheid, Gods Heilig Woord te Eeren.

En of hy 't schoon al niet, uitwendig, met de hand,

Vermeeten stukken snyd, en in het vuur verbrand,

Gelyk als Jojakim, maar eerd het met den monde,
Daar 't echter, in het hert, gescheurd werd en geschonde,

Door ongehoorzaamheid, dewyl hy niet en doet,

Na 't Heilige Gebod, dat hem daar in ontmoet,

Maar volgd zyn eigen zin, en vleeselyk behaagen,
Zo werd hy toch van God, met dit verwyt, geslaagen,

Dat hy de Godheid met zyn mond en lippen eerd,

Maar met zyn herte, ver van Hem, is afgekeerd.

Wie nu van dit verwyt, ontleediging wil vinden,
Eer dat de straffe Gods zyn Roede komt te binden,

Om hem, na lang geduld, ook met der daad te slaan,

Voor al het quaad, dat hy moedwillig heeft gedaan,

Die moet zyn Herte met zyn lippen t'zaamen paaren,
En worden, als van ouds d'oprechte vroomen waaren,

By wien, 't Geschreeven Woord, zeer waard gehouden werd,

Wyl 't Eeuwigspreekend Woord, Regeerden in haar Hert.

[p. 319]

Jeremias XXXVI: 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26.

DOE zeiden de Vorsten tot Baruch; Gaat heenen, verbergd u, gy en Jeremias: en niemant en weete, waar gy-lieden zyt. Zy dan gingen in tot den Koning in den Voorhof; maar de rolle leiden ze weg in de Kamer Elizama des Schryvers: en zy verklaarden alle die woorden voor de ooren des Konings. Doe zond de Koning Jehudi om de rolle te haalen; en hy haalde ze uit de Kamer Elizama des Schryvers: en Jehudi las ze voor de ooren des Konings, en voor de ooren aller der Vorsten, die omtrent den Koning stonden. (De Koning nu zat [in] den winterhuize, in de negende maand: en daar was [een vuur] voor zyn aangezichte op den haard aangesteeken.) En 't geschiedde, als Jehudi drie stukken, of vier geleezen hadde, versneed hy ze met een schryf-mes, en wierp ze in 't vuur, dat op den haard was: tot dat de gantse rolle verteerd was in 't vuur, dat op den haard was. En zy en verschrikten niet, noch en scheurden haare kleederen niet, de Koning, noch alle zyne knechten, die alle deze woorden gehoord hadden. Hoewel ook Elnathan, en Delaja, en Gemaria by den Koning daar voor spraken, dat hy de rolle niet en zoude verbranden: doch hy en hoorde niet na hen. Daar toe gebood de Koning Jerahmeël den zoone Hammelechs, en Zeraja den zoone Azriëls, en Selemia den zoone Abdeëls, om den Schryver Baruch, en den Propheet Jeremias te vangen: Maar de HEERE had ze verborgen.