De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 304]

De verreezen man, uit het graf van Eliza.

't Gebeente van een Man, die eertyds wond'ren toonden,
Om dat Gods Geest in Hem, als in zyn Tempel woonden,

Wierd, maar by toeval, van een Dooden aangeraakt,

Waar door hy zo terstond weêr leevend wierd gemaakt.

De Kracht des Heeren vloeid door zyne gunstgenooten,
Als zuiver water, door een gang van schoone gooten:

Gelyk het hier tot Heil op 't doode lichaam viel,

Zo viel het andersins, ook op de doode Ziel;

Bezonder toen de Bron des levens was ontsprongen,
Waar uit de stroomen, door veel Heil'ge Zielen gongen;

Dat zelf de schaduw, en de zweetdoek, van haar kracht,

Het kranke lichaam weêr tot zyn gezondheid bragt,

En zo veel Zielen, door die overtuiging leerden,
En van den weg des Doods, en Noods, tot God bekeerden:

Zo dat zy door de kracht, die d'Allerhoogste gaf,

Verreezen uit het stof, en vlooden van het graf;

En 't rechte levens-recht, bereikten tot een Erve,
Om in der Eeuwigheid, niet wederom te sterve;

Schoon dat de Aardse rok, haar eindeling ontviel,

De weêrgebooren Mensch bleef leevende aan de ziel.

Die krachten vloeijen noch, als leevendige stroomen,
Elk voeg zich daar maar toe, op dat zy in hem komen,

En hy, met d'Ouden uit de Dood en 't graf verreist,

En d'Een'ge Oorsprong, van het leven, Eeuwig pryst.

[p. 305]

2 Koningen XIII: 20, 21.

DAAR na stierf Eliza, en zy begroeven hem: De benden nu der Moabiten quamen in het land met het ingaan des jaars. En het geschiedde, als zy eenen man begroeven, dat ze ziet, eene bende zagen; zo wierpen ze den man in het graf van Eliza: en doe de man daar in quam, en het gebeente van Eliza aanroerde, werd hy leevendig, en rees op zyne voeten.

Joannes V: 25, 26, 27, 28, 29.

Voorwaar, voorwaar zegge ik u, de uure komt en is nu, wanneer de doode zullen hooren de stemme des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leeven. Want gelyk de Vader het leven heeft in hem zelven, alzo heeft hy ook den Zoone gegeeven het leven te hebben in hem zelven. En heeft hem macht gegeeven ook gerichte te houden, om dat hy 's menschen Zoone is. En verwonderd u daar niet over: want de uure komt, in welke alle die in de graven zyn, zyne stemme zullen hooren. En zullen uit gaan, die het goede gedaan hebben tot de opstandinge des levens: en die het quaade gedaan hebben, tot de opstandinge der verdoemenisse.