De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 294]

Eliza heeld de moespot.

De dood was in de Pot, en 't Moes, niet om te eeten,
Tot dat de Man van God, daar meel had in gesmeeten:

De dood is in de Pot, (door 't zondelyke quaad,)

Die voor den honger, van een iders herte staat.

Die 't proefd, tast niet meer toe, maar roepe luid, met vreezen;
De dood is in de Pot! wie zal ze ons geneezen?

Op dat de zegen van Gods goede en milde hand,

De dooding des Gemoeds, daar Heilzaam uit verband.

Dat meel, dat pit en kern, van Gods Barmhertigheden;
Dat Brood des levens; uit den Hemel hier beneden,

Gevallen, en gestrooid, in iders Herten Pot,

Die daar voor open staat, met roepen tot zyn God;

Dat is het Middel, om het zonden quaad te heelen,
Begreepen in de hand, die 't gaaren uit wil deelen.

Want was Eliza, een, zo zeer getrouwen vriend,

Waar van het Broederschap, zo vruchtbaar wierd bediend,

In tyd van Hongersnood, met zulk een milden zegen;
Zyn Hand had deze macht, van Hoogerhand gekreegen;

Die noch geopend is, met gunst van Hemels brood,

Tot heeling van het Moes, in Zielen Hongers-nood.

Dat Brood, is Jezus, die den Vader ons wil geeven,
In 't open Herten Vat, om Eeuwig door te leeven,

Indien de Wysheid, door den honger ons verplicht,

Om ons te stellen, voor Gods Heilig Aangezicht.

[p. 295]

2 Koningen IV: 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44.

ALS nu Eliza weder te Gilgal quam, zo was 'er honger in dat land, en de zoonen der Propheeten zaten voor zyn aangezichte: en hy zeide tot zynen jongen: Zet den grooten pot aan, en ziet moes voor de zoonen der Propheeten. Doe ging een uit in 't veld om moeskruiden te leezen, en hy vond eenen wilden wynstok, en las daar van, zyn kleed vol wilde Coloquinten, en quam, en sneed ze in den moes-pot, want zy en kenden ze niet. Daar na schepten zy voor de mannen op, om te eeten: en het geschiedde, als zy aten van dat moes, dat zy riepen, en zeiden, Man Gods, de dood is in de pot, en zy en konden het niet eeten. Maar hy zeide: Brenget dan meel: en hy wierp het in den pot: en hy zeide, Schept voor het volk op, dat zy eeten; Doe en was daar niet quaads in den pot. En daar quam een man van Baal Saliza, en bragt den man Gods brooden der eerstelingen, twintig gersten-brooden, en groene airen in haare hulzen: en hy zeide, Geeft den volke, dat ze eeten. Doch zyn dienaar zeide, Wat zoude ik dat honderd mannen voor zetten? en hy zeide, Geeft den volke dat ze eeten, want alzo zeid de HEERE; Men zal eeten, en over houden. Zo zettede hy het hen voor, en zy aten, en zy hielden over, na het woord des HEEREN.