De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 264]

Elias, en de weduw te Zarphath.

Elias, die zyn Ziel had in Gods hand gegeeven,

Als een betrouwde Schat, en Baal niet dienen wouw,

Trok Renten, om in tyd van hongers nood te leeven,

Door dienst van de Engel, Raave, en arme Weduw-vrouw.

Die ook zyn leven zo, aan Christus dorst betrouwen,

En Baal niet dienden, met zyn onrechtvaardig goed;

(Al was 't op lyfs gevaar,) God zoud' hem onderhouwen,

Zo dat hy hier en daar, en Eeuwig wierd gevoed:

In de allerduurste tyd, en hongersnood der Ziele,

Als 't volk van Baal versmacht, door droogte van de dood,

Zo zouw het leven zien hoe God hem onderhiele,

Door zoet Geloof, en Hoop, een geest'lyk Hemels brood.

De Macht van Achab, met zyn pochen ende dreigen,

De groote Erf-vyandschap, van 't Goddelyk geslacht,

Zouw hem, in zyn geweld, en kneeveling niet krygen,

Op dat hy wierde van zyn haat, ter dood gebragt.

Maar, eind'ling, alle nyd, en lyd, en stryd ontkomen,

Zouw hy, als Enoch, en Elias, door Gods hand,

Ook van der aarden, in den Hemel zyn genomen,

En Eeuwig woonen, in het recht Beloofde land.

Juist niet, als deze Twee, (die uit de Wereld raakten,

Door een bezond're weg, die niemant anders zag,)

Maar, na de Ziel, en Geest; tot eind'ling ook ontwaakten,

Het afgeleide Deel, in d'allerlaatsten Dag.

[p. 265]

1 Koningen XVII: 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15.

DOE geschiedde het woord des HEEREN tot hem, zeggende: Maakt u op, gaat heenen na Zarphath die by Zidon is, en woond aldaar; ziet, ik hebbe daar eene Weduw-vrouwe geboden, dat ze u onderhoude. Doe maakte hy zich op, en ging na Zarphath; als hy nu aan de poorte der stad quam; ziet, zo was daar eene Weduw-vrouwe hout leezende: en hy riep tot haar, en zeide; Haald my doch een weinig waters in dit vat, dat ik drinke. Doe zy nu heenen ging om te haalen, zo riep hy tot haar, en zeide; Haald my doch [ook] eene beete broods in uwe hand. Maar zy zeide: [Zo waarachtig als] de HEERE uwe God leefd, indien ik eene koeke hebbe, dan alleen een hand vol meels in de kruike, en een weinig olie in de flesse: en ziet, ik hebbe een paar houten geleezen, en ik ga heenen, en het zal voor my, en voor mynen zoone bereiden, dat wy het eeten, en sterven. En Elias zeide tot haar; En vreest niet, gaat heenen, doet na uwen woorde: maar maakt my voor eerst eene kleine koeke daar van, en brengt ze my hier uit; doch u, en uwen zoone zult gy daar na [wat] maaken. Want zo zeid de HEERE de God Israëls: Het meel van de kruike en zal niet verteert worden, en de olie der flesse en zal niet ontbreeken, tot op den dag dat de HEERE regen op den aardbodem geeven zal. En zy ging heenen, en deede na het woord van Elias: zo at hy, en zy, en haar huis [veele] dagen.

Lukas IV: 25, 26.

Ik zegge u in der waarheid, Daar waaren veele weduwen in Israël in de dagen Elie, doe den hemel drie jaaren en zes maanden geslooten was: zo dat daar grooten hongersnood wierd over het geheele land. En tot geene van haar en wierd Elias gezonden, dan na Sarepta Sidonis, tot een vrouwe, [die] weduwe [was.]