De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 230]

David kust Absalom.

Die na vergeeven schuld, en Vaderlyk verzoenen,

(Door Jezus Christus, op een effen baan gesteld,)

Weêr nieuwe wort'len maakt, om in het quaad te groenen,

Gelyk een breede boom, die over 't water held;

Zyn schuld verdubbelleert, noch meer als van te vooren,

En alle goedheid Gods alzo met voeten treed,

Die steld zich tot een Doel, van Gods gevelde Tooren,

En doet, als Absalom, by zynen Vader deed.

Had hy dien kus bewaard, en niet zo licht vergeeten,

Waar door hy achteloos, op quaade wegen ging,

Zo had de spyt hem niet geknaagd, in 't quaad geweeten,

Toen hy, aan zyn Sieraad, als een Verrader hing.

ô Mensch bewaard den kus, van God aan u gegeeven,

(Tot een vergeeving, van de doodelyke Schuld,)

In kinderlyke Trouw, van een gehoorzaam leeven,

Op dat gy uwen plicht, naar eis van God, vervuld.

Want groot zal 't Jammer zyn, en bitter 't na-berouwen!

Bevryd geweest te zyn, voor 't Eeuwige verderf,

En weder zich te zien, in banden vast gehouwen,

Om uitgeroeid te zyn, van 't Vaderlyke Erf.

Wie dan Genaden van Gods goedheid heeft ontfangen,

Bewaar dezelve in, een goed en eerlyk hert,

Zo zal hy uit dat Zaad, een goede Vrucht erlangen,

En niet vervallen, daar ontrouw geworpen werd.

[p. 231]

2 Samuel XIV: 31, 32, 33.

DOE maakte zich Joab op, en quam tot Absalom in 't huis, en zeide tot hem: Waarom hebben uwe knechten het stuk akkers, dat myn is, met vuur aangesteeken? En Absalom zeide tot Joab; Ziet, ik hebbe tot u gezonden, zeggende; Komt herwaarts, dat ik u tot den Koning zende, om te zeggen; Waarom ben ik van Gesur gekomen? het waare my goed, dat ik noch daar waare: nu dan, laat my 't aangezicht des Konings zien; Is 'er dan noch eene misdaad in my, zo doodde hy my. Doe ging Joab in tot den Koning, en zeide het hem aan: doe riep hy Absalom, en hy quam tot den Koning in, en boog zich voor hem op zyn aangezicht ter aarden, voor des Konings aangezichte: en de Koning kuste Absalom.

En Kapittel XV: 1, 2, 3.

En het geschiedde daar na, dat Absalom zich liet bereiden wagen en paarden: en vyftig mannen loopende voor zyn aangezichte heenen. Ook maakte zich Absalom des morgens vroeg op, en stond aan de zyde van den weg der poorte: en 't geschiedde, dat Absalom alle man, die een geschil hadde, om tot den Koning ten gerichte te komen, tot zich riep, en zeide: Uit welke stad zyt gy? Als hy dan zeide; Uwe knecht is uit eenen der stammen Israëls; Zo zeide Absalom tot hem, Ziet, uwe zaaken zyn goed en recht: maar gy en hebt geenen verhoorder van des Konings wegen.