De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 216]

David en Abigael.

ô Vleezelyke Zin, die met ondankbaarheid,

Zo stout geweigerd hebt, uit u vermeende Goeden,

De Hoeder, die uw Vee, dus lange heeft bevryd,

In zyne knechten, tot belooning weêr te voeden;

Zaagt gy de straffe, die allengskens u genaakt,

Uw hert mogt schrikken, voor de komende geruchten:

Maar daar de Wysheid, door een onderrecht, ontwaakt,

Als een Abigael, met een vracht van goede vruchten,

En trekt ootmoedig, 't quaad, des Toorens in 't gemoed,

Eer dat het, tot den slag, zyn arm heeft opgeheven,

En valt met smeekinge de macht der straf te voet,

Die overwind het leed, en zal gezegend leeven;

En worden boven dien noch met den Vorst bevriend.

Terwyl dat Nabal, (die in weelderige dagen,

Alleen zyn zelven, en zyn naasten niet en diend,)

De Eindelinge loon van 't quaade werk moet draagen.

De vette maaltyd, van 't geslachte vee, en wyn,

Daar 't weeldrig leven eet, en drinkt, met zyn gezellen,

Terwyl de vroomen bloot van levens-midd'len zyn,

Verandert in een steen, door 't doodelyk ontstellen.

Zo scheid zich goed en quaad, al woond het lang by een,

De Deugd zal 't booze, van zyn nabuur niet ontgelden,

Wyl zy zich met het vuil des quaads niet maakt gemeen,

Maar op den weg tot God, om zyn genade stelden.

[p. 217]

1 Samuel XXV: 23, 24, 25.

DOE nu Abigail David zag, zo haastede zy haar, en quam van den ezel af: en zy viel voor het aangezichte Davids op haar aangezichte, en zy boog haar ter aarde. En zy viel aan zyne voeten, en zeide, Och myn heere, myne zy de misdaad, en laat doch uwe dienstmaagd voor uwe ooren spreeken, en hoord de woorden uwer dienstmaagd. Myn heere en stelle doch zyn herte niet aan dezen Belials man, aan Nabal, want gelyk zyn naame is, alzo is hy, zyn naame is Nabal, en dwaasheid is by hem: en ik uwe dienstmaagd en hebbe de jongelingen mynes heeren niet gezien, die gy gezonden hebt.

En Vers 32, 33, 34, 35.

Doe zeide David tot Abigail: Gezegend zy de HEERE de God Israëls: die u te dezen dage my te gemoete gezonden heeft. En gezegend zy uwen raad, en gezegend zyt gy, dat gy my te dezen dage geweerd hebt, van te komen met bloedstortinge, dat myne hand my verlost zoude hebben. Want voorzeker, [het is zo waarachtig als] de HEERE de God Israëls leefd, die my verhinderd heeft van u quaad te doen: dat, het en waare dat gy u gehaastet had, en my te gemoete gekomen waart, zo en waare Nabal niemant die aan den wand pist overig gebleeven tot het morgen-licht. Doe nam David uit haare hand dat zy hem gebragt hadde: en hy zeide tot haar, Trekt met vrede op na u huis, ziet ik hebbe na uwe stemme gehoord, en hebbe u aangezichte aangenomen.