De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 206]

David en de reus.

Die ons verlost heeft van de Leeuw, en van de Beer,

Terwyl wy zworven op de velden, heen en weêr,

Om 't Vaderlyke vee, (de Deelen van het Goede,)
Voor d'overvallen van de quaaden te behoede,

Die op haar luimen, steeds rondom ons heene zyn,

Zal ons ook redden, van den grooten Philistyn;

Die dag, aan dag verschynd, met pochen en braveeren,
Wie dat 'er moed heeft om zich tegen hem te weeren,

Waar voor het gantse heir des Werelds schrikt en beeft;

Maar die in vriendschap, met de Allerhoogste leeft,

Durft deze stoutaard, op de strydbaan wel ontmoeten,
Schoon zyn geringheid schynd, een voetbank zyner voeten,

Alleen gewapend, met den steen en herders staf;

De kleinheid wind het wel, de trotse grootheid af.

Hoe klein was David, en hoe weinig van vermogen,
In deze groote Reus, zyn zin, en sloute oogen!

Hoe klein is 't leven, na 't behaagen van Gods Hert,

Dat van de wereld maar met smaad belachen werd!

Hoe groot en sterk is 't Vlees, met 's werelds macht verbonden,
En met de Hel bezet, als een Kasteel der zonden!

Doch deze Grootert, van verschrikkelyk geweld,

Word door de slinger van 't Geloove, neêr geveld,

Dies moet een ieder, die verwinnaar zoekt te weezen,
De groote Vyand niet, maar God den Heere vreezen.

[p. 207]

1 Samuel XVII: 48, 49, 50, 51, 52.

HET geschiedde doe de Philistyn zich opmaakte, en heenen ging, en David te gemoete naderde, zo haastede David, en liep na de slag-orden toe, den Philistyn te gemoete. En David stak zyne hand in de tasse, en hy nam eenen steen daar uit, en hy slingerde, en trof den Philistyn in zyn voorhoofd: zo dat de steen zonk in zyn voorhoofd, en hy viel op zyn aangezichte ter aarde. Alzo overweldigde David den Philistyn met eenen slinger en met eenen steen, en hy versloeg den Philistyn, en doodde hem: doch David en hadde geen zwaard in de hand. Daarom liep David, en stond op den Philistyn, en nam zyn zwaard, en hy trok het uit zyn scheede, en hy doodde hem, en hy hieuw hem den kop daar mede af: Doe de Philistynen zagen, dat haaren geweldigste dood was, zo vluchten zy. Doe maakten haar de mannen Israëls, en Juda op, en juichten en vervolgden de Philistynen, tot daar men komt aan de valleije, en tot aan de poorten van Ekron: en der Philistynen verwondde vielen op den weg van Saaraim, en tot aan Gath, en tot aan Ekron.