De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 202]

David speeld voor Saul.

Als Davids hand begon, op 't snaarenspel te stryken,
Dan moest de booze Geest van Sauls herte afwyken:

ô Jezus! Davids Zoon, dat ook uw snaarenspel,

Uit onze ziel verdryf, het booze van de Hel!

Op dat wy namaals weêr, met alle Hemelingen,
Voor uwen Heil'gen Troon, den Lof en Eere zingen,

En groote dankbaarheid, voor deze liefde daad,

Dat uwe hand, ons heeft verlost van alle quaad.

ô Jezus! Davids Zoon, na 't Deel, van hier beneden,
Maar God den Vaders Zoon, van alle Eeuwigheden;

Die als een Heilig licht, van alle lieflykheid,

Niet na het herte Gods, maar zelfs Gods herte zyt,

En met den Heil'gen Geest, voor 's Vaders aanzicht speelden,
In welke vreugden, ook de Eng'len namaals deelden,

Na dat het Eeuwig Woord, haar uit de Wysheid riep,

En van een schaduw, tot een Eeuwig Wezen schiep,

Dat zynen Schepper weêr zouw kennen, ende Eere,
Gelyk het wierd gekend, van zynen God en Heere,

En mede speelen, in de Goddelyke vreugd,

Die zich van Eeuwigheid, in Eeuwigheid verjeugd;

Brengt ons doch mede, om ook dat Manna Gods te raapen,
Dewyl uw Woord, den Mensch, daar ook toe heeft geschaapen,

En weêr herschaapen, toen de Snaar der vreugde brak,

Door zulk een zwaaren val, en allergrootste knak.

Gy Eeuwig Speelen, in het Wezen aller Wezen,
Van alle Zaal'gen nooit, in Eeuwigheid volpreezen,

Speel in Geloof, en Hoop, die in ons Herte woond,

Al waar de booze Geest, zich menigmaal vertoond,

Op dat het quaade voor het goede weg moet wyken,
En wy het vreugden-spel, der Zaligheid bereiken.

[p. 203]

1 Samuel XVI: 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23.

DE Geest des HEEREN week van Saul: en een booze geest van den HEERE verschrikte hem. Doe zeiden Sauls knechten tot hem: Ziet doch, een booze geest Godes verschrikt u. Onze heere zegge doch uwen dienstknechten, die voor u aangezichte [staan,] dat zy eenen man zoeken, die op de harpe speelen kan: en het zal geschieden, als de booze geest Godes op u is, dat hy met zyne hand speele, dat het beter met u worde. Doe zeide Saul tot zyne knechten: Ziet my doch eenen man uit, die wel speelen kan, en brengt hem tot my. Doe antwoordde een van de jongelingen, en zeide, Ziet, ik hebbe gezien eenen zoone Izaï des Bethlehemiters, die speelen kan, en hy is een dapper Held, en een krygsman, en verstandig in zaaken, en een schoon man, en de HEERE is met hem. Saul nu zond booden tot Izaï, en zeide, Zend uwen zoone David tot my, die by de schaapen is. Doe nam Izaï eenen ezel met brood, en eenen lederen zak met wyn, en een geiten-boksken: en zond ze door de hand zynes Zoons Davids aan Saul. Alzo quam David tot Saul, en hy stond voor zyn aangezichte: en hy beminde hem zeer, en hy wierd zyn wapendraager. Daar na zond Saul tot Izaï, om te zeggen: Laat doch David voor myn aangezichte staan, want hy heeft genade in myne oogen gevonden. En het geschiedde, als de geest Godes over Saul was, zo nam David de harpe, en hy speelde met zyne hand: dat was Saul eene verademinge, en het werd beter met hem, en de booze geest week van hem.