De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 194]

Saul zoekt de ezelinnen.

Hy zocht een Ezel, en hy vond een Koningryk!

Waar is een overwinst, by deze zaak gelyk?

Als by den geenen, die zich steld in 't onderwinden,
Om over berg en dal zyn daag'lyks brood te vinden,

En zyn Gezandschap zo door deze Wereld doet,

Daar 't Evangelium, hem onderweeg ontmoet;

Die blyde Boodschap, die, voor 't tegenwoordig leven,
Het Hemels Koningryk, aan hem belooft te geeven;

Noch zo veel hooger, en noch zo veel meerder waard,

By Israëls Koningryk, als Hemel boven Aard.

Maar, wie die Gunst ontmoet, let wel op zyne zaaken,
Om beter gangen, als de Zoon van Kis te maaken,

Zo dat hy uit den Weg des Heeren niet en wyk,

Waar door men weêr verliest het Hemels Koningryk:

De grootste schaade, die geen tonge op kan heffen,
En meerder als 't verlies, van 't Aardse Ryk, zal treffen.

Bedeeld te weezen, van de Hoogste Majesteit,

En weêr te feilen, is de Moeder aller spyt.

God is ons gunstig, om een Eeuw'ge Kroon te geeven,
Maar wie ze draagen wil, moet na Gods Wille leeven,

En niet Braveeren, want die hand die 't Goede gaf,

Neemt Ongetrouwigheid, 't Vertroude Deel weêr af,

Ach Jezus! die ons hebt, gezalfd, met uwen bloede,
Om Koningen te zyn, dat uwe gunst ons hoede,

En altyd voede, met het Brood, Ootmoedigheid,

Op dat wy Eeuwig, voor den Afval zyn bevryd!

[p. 195]

1 Samuel IX: 1, 2, 3, 4, 5, 6.

DAAR was nu een man van Benjamin, wiens naame was Kis, een zoone Abiëls, des zoons Zeror, des zoons Bechorath, des zoons Aphiah, de zoone eenes mans van Jemini, een dapper Held. Die hadde eenen zoone wiens naame was Saul, een jongeling, en schoon, ja daar en was geen schoonder man dan hy onder de kinderen Israëls: van zyne schouderen, en opwaards, was hy hooger dan al het volk. De ezelinnen nu van Kis, Sauls vader waaren verlooren: daarom zeide Kis tot zynen zoone Saul, Neemt nu eenen van de jongens met u, en maakt u op, gaat heenen zoekt de ezelinnen. Hy dan ging door 't gebergte Ephraims, en hy ging door het land Salisa, maar zy en vonden ze niet: daar na gingen zy door het land Sahalim, maar zy en waaren daar niet: vorder ging hy door het land van Jemini, doch zy en vonden ze niet. Doe zy in het land Suph quamen, zeide Saul tot zynen jongen, die by hem was, Komt, en laat ons wederkeeren: dat niet misschien myn vader van de ezelinnen af laate, en voor ons bekommert zy. Hy daar en tegen zeide tot hem, Ziet doch, daar is een man Godes in deze stad, en hy is een ge-eerd man, al wat hy spreekt dat komt zekerlyk: Laat ons nu derwaards gaan, misschien zal hy ons onzen weg aanwyzen, op den welken wy gaan zullen.