De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 192]

De arke des verbonds by Dagon.

Indien de Godsdienst, in het Herten-huis zal staan,

Zo moet de Wereld-dienst, ook vallen, en vergaan.

De heil'ge Dingen, zyn den boozen maar tot schaade,
Gelyk het klaarste licht, het zeere oog ten quaade.

Dies zie een ider toe, en denke wat hy doet,

Als hy het Heiligdom, onwaardig gaat te moed.

Het zelve staal, dat snyd, in 't recht gebruik ten goede,
Dat doet in 't scheef gebruik 't bestier, tot nadeel bloede.

Gelyk d'Apostel, van het waardig Nachtmaal zeid,

Wat grooter nadeel, dat, in 't zelve misbruik leid.

Dies wasse een ider vry, zyn vuile Herten-handen,
Om zyne vingers niet aan heilig vuur te branden.

Het Heidens leven heeft de Ark van 't Nieuw Verbond,

(Van zuiver Hemels goud,) geroofd, met zynen mond;

En in zyn land gebragt, tot vlees'lyk welbehaage,
Doch 't is hem niet tot nut, maar tot een groote plaage.

Zy hoord in 't Heiligdom, van 't Vroome, oprechte hert,

Dat, door 't Geloove, tot een huis des Heeren werd.

Daar kan ze, als in een plaats, van welgeschiktheid woonen,
En 't leven, voor het quaad, des ongeluks verschoonen.

Een ider merke dan, in dezen Spiegel aan,

Dat Dagon, by de Ark des Heeren niet kan staan.

[p. 193]

1 Samuel V: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7.

DE Philistynen nu namen de Arke Godes; en zy bragten ze van Eben-Haëzer tot Asdod. En de Philistynen namen de Arke Godes, en zy bragten ze in het huis Dagons, en stelden ze by Dagon. Maar als die van Asdod des anderen daags vroeg op stonden, ziet zo was Dagon op zyn aangezichte ter aarde gevallen voor de Arke des HEEREN: En zy namen Dagon en zetteden hem weder op zyne plaatse. Doe zy nu des anderen daags 's morgens vroeg opstonden, ziet Dagon lag op zyn aangezichte ter aarde gevallen voor de Arke des HEEREN: maar het hoofd Dagons, en de beide palmen zyner handen afgehouwen, aan den dorpel, allcenlyk was Dagon daar op overig gebleeven. Daarom en treeden de Priesters Dagons, noch alle die in het huis Dagons komen op den dorpel Dagons tot Asdod niet, tot op dezen dag. Doch de hand des HEEREN was zwaar over die van Asdod, en verwoeste ze: en hy sloeg ze met speenen, Asdod en haare landpaalen. Doe nu de mannen te Asdod zagen, dat het alzo [toeging] zo zeiden zy, Dat de Arke des Gods Israëls by ons niet en blyve, want zyne hand is hard over ons, en over Dagon onzen God.