De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 190]

't Gestrafte huis van Eli.

Dat Gods Gerechtigheid, niet aanziet, of verschoond,

Noch Naam, noch Ampt, noch iet, waar op men mogt vertrouwen,

Maar alle boosheid met zyn strenge straf beloond,

Laat deze Spiegel, aan de heele Wereld schouwen:

Het Huis van Eli, was voor 't gantse Israël,

Van God verkooren, om te dienen voor den Heere,

In alle deelen, van zyn Heilige Bevel,

Maar toen het God verliet, verloor het zyne Eere.

De Jood, was meer verlicht, als 't blinde Heidendom,

En als een kandelaar, gesteld, voor 't volk der aarde,

Maar ongehoorzaamheid, stiet al zyn voorrecht om:

Wat zyne Deugd verliest, verliest ook zyne waarde.

Zo gy een Christen zyt, en 't werk der Heid'nen doet,

En acht u zelven doch voor and'ren uitverkoren,

Zo stoot u evenwel, Gods Tooren met de voet,

Daar geld geen land, noch stand, waar in gy zyt gebooren:

En 't Heiligdom des lichts, daar gy u op verlaat,

Zal u niet baaten, maar word van u weg genomen:

Hy word verlaaten die van zynen God afgaat.

De Heil'ge Dingen, die beklyven op de vroomen.

Wierd Israël door de Ark des Heeren niet bevryd,

Maar van den Philistyn, zo schandelyk geslaagen,

Zo zie een ider, die bestaan wil, in zyn stryd,

Dat hy zyn leven schikt, na 't God'lyk welbehaagen.

[p. 191]

1 Samuel IV: 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18.

DOE streeden de Philistynen, en Israël werd geslaagen, en vlooden een iegelyk in zyne tenten, en daar geschiedde een zeer groote nederlaage, zo dat 'er van Israël vielen dertig duizend voetvolks. En d'Arke Godes werd genomen: en de twee zoonen Eli, Hophni en Pinehas, stierven. Doe liep daar een Benjaminiter uit de slag-orden, en quam te Silo des zelvigen daags: en zyne kleederen waaren gescheurd, en daar was aarde op zyn hoofd. En als hy quam, ziet zo zat Eli op eenen stoel aan de zyde des wegs, uitziende: want zyn herte was sitterende van wegen de Arke Godes: als die man quam, om [zulks] te verkondigen in de stad, doe schreeuwde de gantse stad. En als Eli de stemme des geroeps hoorde, zo zeide hy, Wat is de stemme dezer beroerte? doe haastede hem die man, en hy quam, en boodschapte 't Eli. (Eli nu was een man van achten-tnegentig jaaren, en zyne oogen stonden styf, dat hy niet zien en konde.) En die man zeide tot Eli: Ik ben die, die uit de slag-orden kome, en ik ben heden uit den slag-orden gevlooden: hy dan zeide, Wat is 'er geschied, myn zoone? Doe antwoordde hy, die de boodschap bragt, en zeide; Israël is gevlooden voor het aangezichte der Philistynen, en daar is ook een groote nederlaage onder den volke geschied: daarenboven zyn uwe twee zoonen Hophni en Pinchas gestorven, en de Arke Godes is genomen. En het gescniedde, als hy van de Arke Godes vermeldde, zo viel hy achterwaarts van den stoel af, aan de zyde der poorte, en brak den nekke, en stierf, want de man was oud en zwaar: en hy richtede Israël veertig jaar.