De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 188]

Hanna, met haar zoon, voor Eli.

Die Vroom is, en veracht, in zyn Godvruchtig leven,
Om dat Hy niet voor 't oog des Werelds, is omgeeven,

Met Eer en Aanzien, na den algemeenen loop,

Die zoekt by God zyn heul, en zet op Hem zyn hoop.

En die zich zo gewend, voor 't Heiligdom te neigen,
Die zal, met Hanna, ook zyn wens van God verkrygen:

Van hooger waarde, als 't geen, daar 't werelds kind van weet,

Zy bad hem om een Zoon, en baarden een Propheet;

Dien grooten Samuel; een Heilig man des Heeren,
Op dat hy Israël, rechtmaatig zouw Regeeren:

Waar over ook de bron van vreugde in haar ontsprong,

Waar uit een stroom van lof voor God, tot Silo gong.

Zo zal den Vroomen, die bedroeft is in zyn leven,
Wanneer hem God den wens zyns herten heeft gegeeven,

Noch vrolyk zingen, in het waare Huis van God,

En niet gedenken, aan zyn smaadheid ende spot.

Dat zal voor Eeuwig zyn, en komen aan geen Ende,
Want in den Hemel kan de blydschap zich niet wende.

Dat is dien grooten, en dien hoogen Erfenis,

Die onverwelkelyk, in zyne schoonheid is.

Dat is voor alle, die het aangezicht des Heeren,
Geduurig zoeken, en haar Heil van hem begeeren,

De Wederbaaring, niet uit sterf'lyk vlees en bloed,

Maar 't waare Hemels Beeld, uit God, in haar gemoed.

[p. 189]

1 Samuel I: 23, 24, 25, 26, 27, 28.

ELKANA haar man zeide tot haar, Doet dat goed is in uwe oogen, blyft tot dat gy hem zult gespeend hebben: de HEERE bevestige maar zyn woord: Alzo bleef de vrouwe, en zoogde haaren zoone, tot dat zy hem speende. Daar na als zy hem speende, bragt zy hem met haar opwaards, met drie varren, en een Epha meels, en een flesse met wyn, en zy bragt hem in het huis des HEEREN tot Silo: en het jongsken was [zeer] jong. En zy slachteden een varre: Alzo bragten zy het kind tot Eli. En zy zeide, Och myn Heere, [zo waarachtig als] uwe ziele leefd, myn Heere, ik ben die vrouwe, die hier by u stond om den HEERE te bidden. Ik bad om dit kind, en de HEERE heeft my myne bede gegeeven, die ik van hem gebeden hebbe. Daarom hebbe ik hem ook den HEERE overgegeeven alle de dagen die hy weezen zal, hy is van den HEERE gebeden: en hy bad aldaar den HEERE aan.

En Kapittel II: 1, 2, 3.

Doe bad Hanna en zeide: Myn herte springt op van vreugde in den HEERE, myn hoorn is verhoogt in den HEERE: myn mond is wyd opgedaan over myne vyanden, want ik verheuge my in uw heil. Daar en is niemant heilig gelyk de HEERE, want daar en is niemant dan gy, en daar en is geen rotssteen, gelyk onze God. En maak 'et niet te veel dat gy hooge, hooge zoudet spreeken, dat iet hards uit uwen mond zoude gaan: want de Heere is een God der weetenschappen, en zyne daaden zyn recht gedaan.