De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 186]

Ruth, en Boas.

Die zyn geboorte land, en stand, en heidens leven,
Van vleeselyke zin, vrywillig gaat begeeven,

En tot den Vroomen zegt; Uw God, zal myn God zyn,

Zo als het u zal gaan, zo gaa het ook met myn:

En zich alzo getroost, op aarden klein te weezen,
En zyn vergunde Brood, tot nooddruft op te leezen;

Die word noch eindeling, (tot een vergeldenis,)

De Bruid des Heeren, die haar goed en gunstig is;

En krygt veel meer, als zy, om Gods wil, heeft verlaaten;
Ja, haar verhooging gaat, ver, boven alle maaten:

Want die den Hemel, voor de snoode Aarde vind,

Denkt wat dat leven, tot zyn eeuw'ge blydschap wind!

Met zulk een Bruidegom, als Jezus is, te trouwen,
En Eeuwig, zonder Eind, het Bruilofts maal te houwen,

(Met zo veel Gasten als daar zaal'ge zielen zyn,)

Van Hemels Manna, en de allerklaarste wyn,

By alle heerlykheid, der Goddelyke dingen,
Met lief'lyk Citherspel, en onnaspeur'lyk zingen,

Tot Lof en Eere, van des Bruid'goms Majesteit,

En al het goede, dat zyn Gunst ons heeft bereid:

Wie zouw de vriendschap van de wereld niet verlaate,
Op dat hy na een wyl, dat groot geluk bezate!

Hing Ruth, met liefde en trouw, haar vroome Moeder aan,

Wy moeten ook tot God, met zyne vroomen gaan.

[p. 187]

Ruth II: 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9.

RUTH, de Moabitise, zeide tot Naömi, Laat my doch in het veld gaan, en van de airen opleezen, achter dien, in wiens oogen ik genade zal vinden: en zy zeide tot haar; Gaat heenen, myne dochter. Zo ging zy heenen, en quam, en las op in 't veld, achter de maaijers: en haar viel by geval voor, een deel des velds van Boaz, die van den geslachte Elimelechs was. En ziet, Boaz quam van Bethlehem, en zeide tot de maaijers; De HEERE zy met u-lieden: en zy zeiden tot hem; De HEERE zegene u. Daar na zeide Boaz tot zynen jongen, die over de maaijers gezet was: Wiens is deze jonge vrouwe? En de jonge, die over de maaijers gezet was, antwoordde, en zeide: Deze is de Moabitise jonge vrouwe, die met Naömi weder gekomen is uit de velden Moabs. En zy heeft gezeid; Laat my doch opleezen, en [airen] by de garven verzamelen, achter de maaijers: zo is zy gekomen en heeft gestaan van 's morgens af, tot nu toe, nu is haar t'huis blyven weinig. Doe zeide Boaz tot Ruth; Hoord gy niet myne dochter? gaat niet, om in een ander veld op te leezen, ook en zult gy van hier niet weg gaan: maar hier zult gy u houden by myne maagden. Uwe oogen zullen zyn op dit veld, dat zy maaijen zullen, en gy zult achter haar-lieden gaan; heb ik de jongens niet geboden, dat men u niet aanroere? als u dorstet, zo gaat tot de vaten, en drinkt van het geene de jongens zullen geschept hebben.