De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 176]

Simson verwint de leeuw.

Als gy de Herten-Leeuw, die u, in vlees en bloed,

Op uwen wandel-weg, al brullende ontmoet,

Met geestelyke kracht, hebt dood ter neer gesmeeten,
Zo zult gy zoetigheid, uit dezen eeter eeten.

Gelyk de Wysheid ons dan zelver heeft gezeit,

Wie van Hem leeren zouw, Zachtmoed, en Nedrigheid,

Die zouw de zoete Rust, voor zyne ziele vinden,
Want deze Simsons kracht, kan geene Leeuw verslinden:

Zo dat 'er spyze uit den graagen Eeter gaat,

En uit den sterken, als een zoeten Honingraat.

Dien tweeden Simson, die ons deze worst'ling leerden,
Was zelf de sterke Held, die zich daar mee verweerden,

Toen hem de groote Leeuw des Toorens tegen quam,

Die overwonnen wierd, van 't allerzachtste Lam.

Waar door een Hemels zoet op aarden is gekomen,
Dat door de Wereld liep, met volle honing-stroomen.

Hy, die de Rechter is, van 't menschelyk Geslacht,

Is ook de geever van die rechte Simsons kracht:

Om alle zonden, die als Heidenen, 't hert' omringen,
Als een geweldig held, te jaagen, en te dwingen.

Doch ider houde zich voorzichtig vry en los,

Om niet verstrikt te zyn, door loosheid van de Vos,

(Na dat hy Leeuwen kracht, met macht heeft neergeboogen,)
Waar door hy wierd beroofd, van krachten, en van oogen.

[p. 177]

Richteren XIV: 5, 6, 7, 8, 9, 10

ALZO ging Simson met zynen vader en zyne moeder heenen af, na Thimnath: als zy nu quamen tot aan de wyngaarden van Thimnath; zie daar, een jonge leeuw, brullende hem te gemoete. Doe werd de geest des HEEREN vaardig over hem, dat hy hem van een scheurde, gelyk men een boksken van een scheurd, en daar en was niets in zyne hand: doch hy en gaf zynen vader en zyner moeder niet te kennen, wat hy gedaan hadde. En hy quam af, en sprak tot de vrouwe: en zy beviel in Simsons oogen. En na zommige dagen quam hy weder om haar te neemen; Doe week hy af, om het aas des leeuwen te bezien: en ziet, een byen-zwerm was in 't lichaam des leeuwen, met honing. En hy nam die in zyne handen, en ging voort, al gaande en eetende; en hy ging tot zynen vader en tot zyne moeder, en gaf hen [daar van,] en zy aten: doch hy en gaf hen niet te kennen, dat hy den honing uit het lichaam des leeuwen genomen hadde. Als nu zyn vader afgekomen was tot die vrouwe; zo maakte Simson aldaar eene bruiloft: want alzo plagten de jongelingen te doen.

En Vers 14.

Hy zeide tot hen; Spyze ging uit van den eeter, en zoetigheid ging uit van den sterken: en zy en konden dat raadsel in drie dagen niet verklaaren.