De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 162]

Jaël en Sisera.

Wanneer de Heiden, in de oude Joodse tyden,
Met Israëls Rechters in het veld bestond te stryden,

En zich alzo met moed verstouten tegen God,

Wierd al zyn hoogmoed, en geweld, tot schande en spot:

Dat is een Spiegel, voor, het heidens Godloos leven,
Dat zich met moed verstout, om God te wederstreeven,

Dewyl het, rechts, en links, op zulke wegen gaat,

Vlak tegen Zynen wil, en Vaderlyke raad;

En met stoutmoedigheid, laatdunkende op het snoode,
Geduurig dingen doet, die God hem heeft verbode,

En and're dingen laat, (die hy behoord te doen,)

Om zyn baldaadigheid, met dartelheid te voên:

Mogt d'yz're wagen toen voor Sisera niet baaten
Tot hy, (van al zyn macht, ontheven en verlaaten,)

Het einde van zyn staat, en achtbaarheid, besloot?

Met een verachten, en, zo smaadelyken dood:

Die zich versterkt in 't quaade, en laat zyn hoogmoed draagen,
Van alle vastigheid, als op een Yz're wagen,

Te zaam geklonken, van veel werelds geld en goed,

Van ider toegejuicht, gepluimstrykt, en begroet,

Zal zyn braveering, ook niet staande kunnen houwen:
Zy moeten vallen, al die niet op God en bouwen.

Zy trekken wel op roof en overwinning uit,

Maar deelen d'ondergang, in plaats van groote buit.

Den vroomen, die met God den oorlog heeft begonnen,
En 't heidens leven, in zyn zelven heeft verwonnen,

Komt tot het Lofgezang, tot in der Eeuwigheid,

Gelyk als, Debora, en Barak, in haar tyd.

[p. 163]

Richteren IV: 17, 18, 19, 20, 21, 22.

SISERA vluchtede op zyne voeten na de tente van Jaël, de huisvrouwe van Heber, den Keniter: Want daar was vrede tussen Jabin, den Koning van Hazor, en tussen het huis Hebers, des Keniters. Jaël nu ging uit, Sisera te gemoete, en zeide tot hem: wykt in, myn Heer, wykt in tot my, en vreest niet: en hy week tot haar in de tente, en zy bedekte hem met eenen deken. Daar na zeide hy tot haar; Geeft my doch een weinig waters te drinken, want my dorstet: doe opende zy eene melkvlesse, en gaf hem te drinken, en dekte hem toe. Ook zeide hy tot haar; Staat in de deure der tente: en het zy, zo iemant zal komen, en u vraagen, en zeggen; Is hier iemant? dat gy zegget: Niemant. Daar na nam Jaël Hebers huisvrouwe, eenen nagel der tente, en greep eenen hamer in haare hand, en ging stillekens tot hem in, en dreef den nagel in den slaap zyns hoofds, dat hy in der aarde vast werd: hy nu was met eenen diepen slaap bevangen, en vermoeid, en sterf. En ziet, Barak vervolgde Sisera, en Jaël ging uit hem te gemoete, en zeide tot hem; Komt, en ik zal u den man wyzen, dien gy zoekt, zo quam hy tot haar in, en ziet, Sisera lag dood, en de nagel was in den slaap zyns hoofds.