De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 156]

Achan voor Jozua.

Houd doch uw Oog niet op verboden Goed geslaagen,
Op dat het u niet ving in schaad'lyk welbehaagen,

Gelyk de Mantel, en den Sikel, en de Tong,

De lust van Achan, tot zyn dood'lyk nadeel vong.

Kost deze hinderpaal aan Israël beletten,
Om na 't beloofde Land zyn voeten voort te zetten?

Bedenk, ô arme Ziel! wat schaâ dat vlees en bloed,

Met zyne wereld-lust, aan uwen voortgang doet;

Na 't recht beloofde land, van 't Eeuwig Hemels leven,
Dat u, tot Erfgoed van den Heere is gegeeven:

Zo gy het Heidendom, der zonden-lust verslaat,

En rechte wegen, na Gods welbehaagen gaat;

En uit uw herte roeid, het schadelyke snoode,
Gelyk als Jozua, het huis van Achan doode:

Zo moet het opperhoofd, met al zyn aanhang voort,

De wereldlyke lust, en wat daar aan behoord.

Want Achan had zyn Daad voor Jozua wel verschoolen,
Maar voor des Heeren Oog, is niemants daad verhoolen.

Daar is geen schuil-plaats, in het diepste van het hert,

Die van het Eeuwig Oog, niet klaar doorzien en werd.

Doch, wat 's de Wereld, met haar sierlyk welbehaagen,
Dat zy den voortgang na den Hemel zouw vertraagen?

Wat is het Babels kleed, het Zilver, en het Goud,

Voor iemant, die zyn Oog op 't Eeuwig Erfdeel houd!

[p. 157]

Jozua VII: 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25.

DOE zeide Jozua tot Achan, myn zoone, Geeft doch den HEERE, den God Israëls, de eere, en doet voor hem belydenisse: en geeft my doch te kennen wat gy gedaan hebt, en verbergd het voor my niet Achan nu antwoordde Jozua, en zeide: Voorwaar ik hebbe tegens den HEERE, den God Israëls, gezondigd, en hebbe alzo en alzo gedaan. Want ik zag onder den roof een schoon sierlyk Babylonis overkleed, en twee honderd sikelen zilvers, en eene goudene tonge, welker gewichte was vyftig sikelen, en ik kreeg lust daar toe, en ik nam ze: en ziet zy zyn verborgen in de aarde in 't midden myner tente, en het zilver daar onder. Doe zond Jozua booden heenen, die tot de tente liepen: en ziet, het lag verborgen in zyne tente, en het zilver daar onder. Zy dan namen die dingen uit het midden der tente, en zy bragten ze tot Jozua, en tot alle de kinderen Israëls: en zy storten ze uit voor 't aangezichte des HEEREN. Doe nam Jozua, en gants Israël met hem, Achan den zoone Zerah, en het zilver, en het sierlyk overkleed, en de goudene tonge, en zyne zoonen, en zyne dochteren, en zyne ossen, en zyne ezelen, en zyn vee, en zyne tente, en alles wat hy hadde: en voerden ze na het dal Achor. En Jozua zeide, Hoe hebt gy ons beroerd? de HEERE zal u beroeren te dezen dage: en gants Israël steenigde hem met steenen, en zy verbranden ze met vuure, en zy overwierpen ze met steenen.