De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 140]

De quakkelen.

ô Aards Egiptenland met uw veranderingen,
By Knoplook en Ajuin, een stank der aardse dingen,

Wat spand gy noch de kroon, in veeler menschen hert,

Daar 't Manna van versmaad en uit verschooven werd!

Dat Hemels Manna; ons zo mild van God gegeeven,
Op dat wy aten, en oneindig zouden leeven:

Niet maar alleenig, zo als Israël, in der Tyd,

Maar als een spyze tot de zaal'ge Eeuwigheid.

Men walgt van 't zoete brood der hemelse Genaden,
En wil zich liever met des werelds draf verzaaden.

Het herte keerd zich van den weg des levens om,

Dat maar de Quakk'len vlugt veelvoudig over kom;

Als quam de lust van 't vlees met vleug'len aangevloogen,
Tot welbehaagen van de hand en tand en oogen.

Dat zonder zorg of vrees, of deze komst geschied,

En hy zyn eis krygt, in Gods Tooren ofte niet.

Als zyn begeerlykheid, (vrymoedig aangezeten)
Maar van 't gewenste ding in zyne lust mag eeten.

Doch wee de Maaltyd, daar, (eer dat men is verzaad)

De strenge Tooren Gods met zyne straf in slaat.

Wat sterft'er menig met het vlees noch in de tanden,
Van 's Werelds vette bout, en valt met groote schanden!

Wyl hy het Manna dat de arme Ziel verzaad,

Het brood des Hemels om de wereld heeft versmaad.

[p. 141]

Numeri XI: 4, 5, 6.

HET gemeene volksken dat in het midden van hen was, werd met lust bevangen: daarom zo weenden ook de kinderen Israëls wederom, en zeiden, Wie zal ons vlees te eeten geeven? Wy gedenken der vissen, die wy in Egipten om niet aten; der komkommeren, en der pompoenen, en des looks, en der ajuinen, en des knoplooks. Maar nu is onze ziele dorre, daar en is niet met allen; behalven dit Man voor onzen oogen.

En Vers 30, 31, 32, 33.

Daar na verzamelde zich Mozes tot het leger, hy, en de Oudste Israëls. Doe voer een wind uit van den HEERE, en raapte quakkelen van der Zee: en strooideze by het leger, ontrent eene dag-reize herwaart, en ontrent eene dag-reize derwaart, rondom het leger: en waaren ontrent twee ellen boven de aarde. Doe maakte zich het volk op, dien zelven geheelen dag, en die gantse nacht, en den gantsen anderen dag, en verzamelden de quakkelen, die minst hadde, hadde tien Homers verzameld: en zy spreidenze voor hen van malkanderen rondom het Leger. Dat vlees was noch tussen haare tanden, eer 't gekaauwt was, zo ontstak de toorn des HEEREN tegen 't volk, en de HEERE sloeg 't volk met eene zeer groote plaage.

Psalm CVI: 14, 15.

Maar zy werden belust met lust in de woestyne, en zy verzochten God in de wildernisse Doe gaf hy hen haare begeerte: maar hy zond aan haare ziele eene magerheid.