De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 132]

De wetgeeving van Sinai.

De Mensch verschrikke, ovor het machtig Woord, des Heere,
Op dat hy zyn Gemoed oprecht tot God bekeere,

Om Hem te vreezen,d ie de Ongehoorzaamheid,

Ten Jongsten dage, aan het eind van alle Tyd,

Met Eeuwig brandend vuur, tot wraake zal ontmoete,
Op dat hy in de Hel voor zyne boosheid boete.

Gods Tooren jaagd de ziel, na zyne Liefde toe,

Op dat Hy hem daar vidne, en Eeuwig weldaad doe.

Vlied dan, ô leven! in Gods uitgebreide armen,
Die Hy geopend heeft, uit Vaderlyk erbarmen,

In Jezus Christus, die het Licht des levens is,

Zod eeld gy aan het Erf der Zaligheid niet mis.

Doet niet, gelyk het Volk, die in de oude dagen,
Het openbaar vertoon, van Gods verschrikking zagen,

En keerden evenwel, na eenen korten tyd,

Tot goude Kalverdienst, in dart'le idelheid.

Maar laat den schrik, van God, in uw Gemoed geslaagen,
In u beklyven, om een goede vrucht te draagen,

En Hem te dienen, met een vroom, oprecht gemoed,

Om alle Wereld-dienst, te stooten met de voet:

Zo zal zyn Tooren vuur, dat eerst was tot verschrikken,
Een Eeuwig Licht zyn, om u vriend'lyk aan te blikken;

Terwyl een ander, die Gods vreeze heeft veracht,

Het vuur der wraake, tot een Eeuw'ge straf verwacht.

[p. 133]

Exodus XX: 18, 19.

AL het volk zag de donderen, en de blikzemen, en het geluid der bazuine, en den rookenden berg: doe 't volk zulks zag, weeken zy af, en stonden van verre. En zy zeiden tot Mozes, Spreekt gy met ons, en wy zullen hooren: en dat God met ons niet en spreeke, op dat wy niet en sterven.

Hebreen XII: 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24.

Gy en zyt met gekomen tot den tastelykne berg, en het brandende vuur, en donkerheid, en duisternisse, en onweder: En tot het geklank der bazuine: en de stemme der woorden: welke die ze hoorden, baden dat het woord tot haar niet meer en zoude gedaan worden. (Want zy en konden niet draagen het geene daar geboden wierd: Indien ook een gedierte den berg aanraakt, het zal gesteenigt of met eenen pyl doorschooten worden. En Mozes, zo vreeslyk was het gezichte, zeide, Ik ben gants bevreest en beevende.) Maar gy zyt gekomen tto den berg Sion, en de Stad des leevendigen Gods, tot het hemelse Jeruzalem, en de veele duizenden der Engelen: Tot de algemeene Vergaderinge en de Gemeente der eerstgeborene, die in de hemelen opgeschreeven zyn, en tot God den Rechter over alle, en de geesten der volmaakte rechtvaardige. En tot den Middelaar des Nieuwen Testaments Jezus, en het bloed der besprenginge, dat betere dingen spreekt dan Abel.