Exodus IX: 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26.
ZIET ik zal morgen ontrent dezen tyd eenen zeer zwaaren hagel doen regenen, desgelyke in Egipten niet geweest en is van dien dag af, dat het gegrondet is, tot nu toe. En nu, zend heenen, vergaderd u vee, en alles wat gy op den velde hebt: alle mensche en gedierte, dat op den velde gevonden zal worden, en niet in huis verzameld zyn en zal, als dezen hagel op haar vallen zal, zo zullen zy sterven. Wie onder Pharaos knechten des HEEREN woord vreesde, die deede zyne knechten, en zyn vee, in de huizen vlieden. Doch die zyn herte niet en zette tot des HEEREN woord: die liet zyne knechten, en zyn vee, op het veld. Doe zeide de HEERE tot Mozes, Strekt uwe hand uit na den Hemel, en daar zal hagel zyn in den gantsen Egiptenlande: over de menschen, en over 't vee, en over al het kruid des velds in Egiptenland. Doe strekte Mozes zynen staf na den Hemel, en de HEERE gaf donder en hagel, en het vuur schoot na de aarde: en de HEERE liet hagel regenen over Egiptenland. En daar was hagel, en vuur in het midden des hagels vervangen: hy was zeer zwaar, desgelyke en is in den gantsen Egiptenlande nooit geweest, sint dat het tot een volk geweest is. En de hagel sloeg in den gantsen Egiptenlande, alles wat op den velde was, van de menschen af tot de beesten toe: ook sloeg de hagel al het kruid des velds, en verbrak al het geboomte des velds. Alleen in den lande Gosen, daar de kinderen Israëls waaren, daar en was geenen hagel.