Mozes, en Aaron, voor Pharao.
De Staf des Mans, die God, tot Pharao had gezonden,
Heeft d'and're staven, van de Toveraars verslonden:
Al wat van God niet komt, (met een gemaakte schyn,)
Zal eind'ling als de Staf van Pharaos Wyzen zyn.
De Wereld gaat voorby, met haar begeer'lykheden,
Hoe schoon zy haar voor 't Oog, met schyn van Heil, bekleeden.
Een ider zie, dat hy, zo niet als Pharao doe,
Maar val de staande macht, van Gods vermogen toe.
En stel het werelds ryk, niet tegen 't Ryk van Gode,
Indien hy niet wil zyn, een wreevele, en een snoode,
Die zyn gewaande, en vermeetene geweld,
Als tegen over God, den Allerhoogsten steld.
Want, wat hy houden wil, van zyn gewenste dingen,
Zal hem de macht van God, doch uit de handen wringen;
Gelyk Hy Israël, uit Pharaos handen wrong,
In welke worsteling, hy zelver gants vergong.
Zyn wysheid is maar spook, en rook, tot haast verdwynen,
Zyn sterkheid, is maar stroo, en snoo, met al de zynen,
Voor 't wyde gaapen, van het alverslindend vuur,
Na zondens volle maat, in d'allerlaatste uur.
Weg Pharaos Eigenschap, die over 't recht des Heeren,
In 't Ryk van iders Hert, stoutmoedig wil regeeren.
De waare Wysheid, dryf, u van den Zetel af,
Eer dat het leven valt, in Pharaos laatste straf.
| |
Exodus VII: 10, 11, 12, 13.
DOE ging Mozes en Aaron tot Pharao heenen in, en deeden alzo gelyk de HEERE geboden hadde: en Aaron wierp zynen staf neder voor Pharaos aangezichte, en voor het aangezichte zyner knechten, en hy werd tot een draake. Pharao nu riep ook de wyze en de guichelaars: en de Egiptise toveraars deeden ook alzo met haare bezweeringen. Want een iegelyk wierp zynen staf neder, en zy wierden tot draaken: maar Aarons staf verslond haare staven. Doch Pharaos herte verstokte, zo dat hy na haar niet en hoorde, gelyk de HEERE gesprooken hadde.
| |
Auteursrechtelijk beschermd