De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 96]

Israël verdrukt.

Wy, al die leeven in de Wereld, zyn in stand,

Als 't oude Israël, in 't snoode Egiptenland;

Met sterke Zeelen van de dwing'landy gebonden,
Tot zwaare dienstbaarheid, gedrukt van 't Juk der zonden.

Maar 't is noch troost'lyk voor, dien, die daar onder zucht,

En hert'lyk gaaren, uit dat euvel was ontvlucht,

Wyl God een Heiland, uit genaden heeft gegeeven,
Om ons te redden, van dit snoode elendig leven,

Indien wy uit het nest maar lusten op te staan,

En achter zynen hiel, de wereld uit te gaan.

Want deze macht is meer, dan alle macht der Hellen,
Die ons geduurig zoekt te plaagen, en te quellen.

Toen was 't een Mozes, die gewapend, met Gods kracht,

Het volk uit Pharaos hand, in haare vryheid bragt:

Nu, is het Jezus, die gezegend is gekomen,
En slot, en grendel van de deur heeft weg genomen,

Om zalig toe te gaan, in 't Eeuwig Vreden-Ryk,

Indien het leven maar niet weder om en kyk:

Want die de vleespot, voor haar Eed'le vryheid kooren,
Vervielen wederom, in Gods gestrenge tooren.

Wie liever slaafs is, in des werelds idelheid,

Als dat hy na het land, des Hemels word geleid,

Wat helpt hem dan de gunst, van God tot Heil gegeeven?
Die God behaagen wil, moet na zyn wille leeven.

[p. 97]

Exodus V: 13, 14, 15, 16, 17, 18.

DE Aandryvers drongen aan, zeggende, Voleindigt uwe werken, [elk] dagwerk op zynen dag, gelyk doe 'er stroo was. En de Amptlieden der kinderen Israëls, die Pharaos Aandryvers over hen gestelt hadden, werden geslaagen, [en] men zeide: Waarom en hebt gy-lieden u gezette werk niet vol-eindigd, in het maaken der tichel-steenen, gelyk te vooren, alzo ook gisteren en heden? Derhalven gingen de Amptlieden der kinderen Israëls, en schreeuwden tot Pharao, zeggende, Waarom doet gy uwen knechten alzo? Uwen knechten en word geen stroo gegeeven, en zy zeggen tot ons, Maakt de tichelsteenen: en ziet, uwe knechten worden geslaagen, doch de schuld is uwes volks. Hy dan zeide, Gy-lieden gaat leedig, leedig gaat gy, daarom zegt gy: Laat ons gaan, laat ons den HEERE offeren. Zo gaat nu heenen, arbeid; doch stroo en zal u niet gegeeven worden: evenwel zult gy het getal der tichel-steenen leveren.

Handelingen VII: 34.

Ik hebbe merkelyk gezien de mishandelinge myns volks dat in Egipten is, en ik hebbe haar zuchten gehoord, en ben neder gekomen, om haar daar uit te verlossen: en nu komt herwaards ik zal u na Egipten zenden.