Mozes, red Jethros dochters.
Verdryft het quaade, dat het goede wil beletten,
Om zynen Arbeid, in het Herte voort te zetten.
Schoon gy dan vreemd zyt, in het land van vlees en bloed,
Werd uwe Ziele van de vriendschap Gods ontmoet.
Want alle weldaad, die gy doet aan and're vroomen,
Werd van den Vader der getrouwheid opgenomen:
Hy zal Hem neemen, in zyn huis en Erfenis,
Die met oprechtigheid, in deze Wereld is,
Als in een vreemde plaats, daar 't leven was gevlooden,
Wyl Hy d'Egiptenaar, den Mensch der zonde, dooden,
Die Jakobs waare zaad, het Edele Gemoed,
Met dwang, verdrukt en dringt, bekneld, en onrecht doet,
Zo dat de dwing'landy, de booze macht der Hellen,
Voor deze nederlaag, Hem weder zoekt te vellen,
Dies hy de vlucht neemt in het wilde der Woestyn,
Om uit zyn Koningryk daar voor bevryd te zyn.
't Is beter, Schaapjes met ootmoedigheid te hoeden,
Als met hoogmoedigheid, het werelds hert te voeden.
Hy zal dan wys zyn, die d'aanzienelyke Staat,
In Jezus nedrigheid, door 't waar Geloof verlaat,
En zo, met Mozes, van het wereldlyke schoone,
Op die vergelding ziet, waar meê Hem God zal loone.
ô Zoete Vreemd'lingschap! die 't leven voed met hoop,
Van 't Hemels Erf-bezit, na deze leevens-loop.
| |
Exodus II: 16, 17, 18, 19, 20, 21.
DE Priester in Midian hadde zeven dochteren, die quamen om te putten, en vulde de drinkbakken, om de kudde haares vaders te drenken. Doe quamen de herders en zy dreeven ze daar van: doch Mozes stond op, en verloste ze, en drenkte haare kudden. En doe zy tot haaren vader Rehuël quamen, zo sprak hy, Waarom zyt gy heden zo haast weder gekomen? Doe zeiden zy, Een Egiptis man heeft ons verlost uit de hand der herderen: en hy heeft ons ook overvloedelyk geputtet, en de kudde gedrenkt. En hy zeide tot zyne dochteren, Waar is hy doch? waarom liet gy den man nu gaan? roept hem, dat hy brood eete. En Mozes bewilligde by den man te woonen: en hy gaf Mozes zyn dochter Zippora.
| |
Auteursrechtelijk beschermd