De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 90]

Mozes verslaat den Egiptenaar.

Stephanus, een Gezant, van 't weerelooze Lam,

(Dat als een vriend'lyk Licht, tot Zaligheid ontstooken,

Na 't Wet'lyk Ivervuur, zo zacht te voorschyn quam,)

Heeft van het Voorbeeld, en van 't Wezen, dus gesprooken:

Dat deze Mozes, die zyn volk verlossen wouw,

Van haare wrevel, wierd verschooven, en verstooten;

Gelyk als Jezus, die haar zalig maaken zouw,

Ook diergelyken lot van Israël heeft genooten.

De mensch blyft liever in der zonden slaaverny,

Als dat Hy na den Roep des Heeren lust te hooren,

En wierd van onder 't Juk des Satans, los en vry,

In 't land der dienstbaarheid, waar in hy is gebooren.

Hoe veel Gezanten heeft een ider wel gehoord,

Die in 't Geweeten, Hem vermaanden, zich te wenden,

Van d'oude wegen, op de paden van Gods woord,

Waar door men uitkomt, in de Vryheid, van Elenden!

De Eygen wil, begeerd geen Rechter over hem.

Maar, de gelaatenheid, is willig neêr gebooge,

Om in gehoorzaamheid te luist'ren na Gods stem,

Op dat uit zelfheids dood, het leven zich verhooge.

Wie Jezus aanneemt, om te doen na zyn gebod,

Voldoet de Propheetsy, die Mozes heeft gegeeven,

Verlaat de Satans dienst, en wandeld met zyn God,

Tot in 't Beloofde land, van 't Eeuwig Zalig leven.

[p. 91]

Exodus II: 11, 12, 13, 14, 15.

HET geschiedde in die dagen, doe Mozes groot geworden was, dat hy uitging tot zyne broederen, en bezag haare lasten: en hy zag dat een Egiptis man, eenen Hebreeuwsen man uit zyne broederen, sloeg. En hy zag herwaards en gintswaards, en doe hy zag dat daar niemant en was: zo versloeg hy den Egiptenaar, en verbergde hem in het zand. Des anderen daags ging hy wederom uit, en ziet, twee Hebreeuwse mannen twisteden: en hy zeide tot den ongerechten, Waarom slaat gy uwen naasten? Hy dan zeide, Wie heeft u tot een Overste en Richter over ons gezettet? Zegt gy [dit] om my te dooden, gelyk gy den Egiptenaar gedoodet hebt? doe vreesde Mozes, en zeide, Voorwaar deze zaake is bekend geworden. Als nu Pharao deze zaake hoorde, zo zocht hy Mozes te dooden: doch Mozes vlood voor Pharaos aangezichte, en woonde in den lande Midian, en hy zat by eenen water-put.

Handelingen VII: 25.

En hy meende dat zyne broeders zouden verstaan, dat God door zyne hand verlossinge geeven zoude: maar zy en hebben het niet verstaan.