De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 58]

Jakob werd gezegent.

Die buiten Ezau schynd, en Jakob is, van binnen,
Die zal den zegen Gods, op zynen schedel winnen.

De nageboorne, uit den Geest, in 't vroom gemoed,

Gaat d'Eerstgeboor'ne voor, (de mensch van vlees en bloed.)

Want Adam heeft het recht der Erfenis verlooren,
En 't valt op Jakob, die uit Christus word gebooren:

Dies maake elk, dat hy geen enk'le Ezau is,

Of anders deeld hy aan den rechten zegen mis;

Maar dat hy Jakob, in 't herbooren herte draage,
En zo de wysheid Gods tot Erfenis behaage,

Die met de waardste mond getuigen heeft gedaan,

Dat d'onherboor'ne niet in 't Ryke Gods kan gaan:

Welk ingaan echter is, den allergrootsten zegen,
Daar Elk, en Ider een, het meest' aan leid gelegen.

Is dan de hand en hals, een Ezau, in den schyn,

Het geen van binnen komt, moet Jakobs stemme zyn,

Waar op 't beschooren deel der Wysheid zal beklyven,
(Of Ezau huild en wrokt,) hy zal gezegend blyven.

Het waare Erfdeel, na den allerhoogsten wensch,

Hoord niet aan vlees en bloed, maar aan den nieuwen mensch.

Dies moet zich niemant by dit groote stuk verbeelden,
Dat deze zegen zy, tot vleeselyke weelden.

Maar deze Zegen, die op Jakobs wortel viel,

Is 't Eeuwig Erf-bezit, van Jezus, in de Ziel.

[p. 59]

Genesis XXVII: 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23.

ZY gaf de smaakelyke spyzen, en het brood, dewelke zy toegemaakt hadde, in de hand Jakobs haares zoons. En hy quam tot zynen vader, en zeide; Myn vader: en hy zeide; Ziet [hier] ben ik; Wie zyt gy, myn zoone? En Jakob zeide tot zynen vader: Ik ben Ezau uw' eerst-geborene; ik hebbe gedaan, gelyk als gy tot my gesprooken had: staat doch op, zit, en eet van myn wild-braad; op dat uwe ziele my zegene. Doe zeide Izaak tot zynen zoone; Hoe is dit, [dat] gy 't zo haast gevonden hebt, myn zoone? en hy zeide; Om dat de HEERE uwe God [dat] heeft doen ontmoeten voor myn aangezichte. En Izaak zeide tot Jakob; Nadert doch, dat ik u betaste, myn zoone: of gy myn zoon Ezau zelve zyt, of niet? Doe quam Jakob by, tot zynen vader Izaak, die hem betastede, en hy zeide; De stemme is Jakobs stemme, maar de handen zyn Ezaus handen. Doch hy en kende hem niet; om dat zyne handen hairig waaren, gelyk zynes broeders Ezaus handen: en hy zegende hem.

Hebreen XI: 20.

Door het geloove heeft Izaak [zyne zoonen] Jakob en Ezau gezegent, aangaande toekomende dingen.