Ezau verkoopt zyn geboorte-recht.
Die haar geboorten recht, van 't Eeuwig, Zalig leven,
Voor 't wereldse vermaak, en d'Aardse wellust geeven,
Om dat het glaze Oog, dat voor de handen ziet,
En 't ander, zo hem dunkt, noch ver in 't blaauw verschiet,
Gelyk het domme vee, misdeeld van 't rechte weeten,
Maar voor zyn voeten kykt, en vind daar wat te eeten;
Die schynen wel te zyn, van Ezaus na-geslacht,
Die zyn Geboorten recht, zo schandig heeft veracht.
De daad van Ezau, nu, veel Eeuwen lang geleden,
Dunkt ieder, die 't beschouwd, als buiten spoor en reden;
En 't geen, in overvloed, noch daag'lyks zo geschied,
Dat merkt de duisternis van duizend oogen niet.
Waar wil de Wereld heen, met zulk een Doen en Laate,
Als of zy het verstand, dat mensch'lyk is, vergate?
Nadien zy andersins, zo gaauw en schrander is,
En neemt de dingen, van haar wel zyn, vast en wis!
Indien 't maar dingen zyn, van 't tegenwoordig leven:
Doch 't Eeuw'ge schynt zy, om een schotel moes te geeven.
Wee! over zulk een doen, dewyl na langen tyd,
Het nabedenken treft, met bitterheid, van spyt.
Het moes is lang verteerd, de lust is lang vergeeten,
En 't schoon Geboorten recht, verworpen, en versmeeten.
't Is beter dat men vierd, en zyne lust bedwingd,
Op dat de zegen Gods, de Ziel met Heil doordringd.
| |
Genesis XXV: 29, 30, 31, 32, 33, 34.
JAKOB hadde een kooksel gekookt: en Ezau quam uit het veld, en was moede. En Ezau zeide tot Jakob; Laat my doch slorpen van dat roode, dat roode daar; want ik ben moede: daarom heeft men zynen naame genoemt, Edom. Doe zeide Jakob; verkoopt my op dezen dag uwe Eerstgeboorte. En Ezau zeide; Ziet ik gaa sterven, en waar toe my dan de Eerst-geboorte? Doe zeide Jakob; Sweert my op dezen dag, en hy swoer hem: en hy verkocht Jakob zyn Eerst-geboorte. En Jakob gaf Ezau brood, en het linzen kooksel; en hy at, en dronk; en hy stond op, en ging heenen: alzo verachtte Ezau de Eerst-geboorte.
| |
Hebreen XII: 16, 17.
Dat niet iemant en zy een hoereerder, of een onheilige, gelyk Ezau, die om een spyze het recht van zyne eerst-geboorte weg gaf. Want gy weet dat hy ook daar na, de zegeninge willende be-erven, verworpen wierd. Want hy en vond geen plaatse des berouws, hoewel hy dezelve met traanen zocht. |
|
Auteursrechtelijk beschermd