De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 48]

Hagar vertroost.

Als 't leven zich bevind in d'uiterste elenden,

Van alle leun, en steun, verdreeven, en ontbloot,

Plagt Gods barmhertigheid zyn hulp en troost te zenden,

Wyl Hy een Haven is, voor jammer ende nood.

Die in de wildernis des werelds om gaat zwerven,

En heft zyn Ziele tot de God van Abra'm op,

Die wil niet dat den Zoon van waar berouw, zal sterven,

Hy vind genaden, en een koele waterdrop.

Houd zyne laaf'nis op, in 't vlees'lyk welbehaagen,

Hem werd een Bron ontdekt, waar uit hy zich verquikt,

En ook zyn herten Vles, vol waters meê kan draagen,

Op dat het leven niet van heeten dorst verstikt.

ô Jezus! koele bron, zo liefelyk ontsprongen,

Voor d'arme Zielen-dorst van Abrahams geslacht,

Die uit d'elendigheid, tot uw genade drongen,

Want wie gelooft, die word voor Abra'ms zaad geacht!

Al zyn ze afkomstig uit Egiptenland gesprooten,

Van d'onbesneeden stam en zondelyke boom,

En na dat zelve recht van d'Erfenis verstooten,

Door wederbaaring, word de Goddelooze vroom.

Daar is een heilig deel, uit God, in hem verhoolen,

Gelyk in Ismaël een spruit van Abra'm waar.

Een leevend vonkje vuur in doode doovekoolen,

Maakt door een koele wind, het zwarte, licht, en klaar.

[p. 49]

Genesis XXI: 15, 16, 17, 18, 19.

ALS nu het water van de flesse uit was, zo wierp zy het kind onder een van de struiken. En zy ging, en zettede haar tegen over, afgaande zo verre, als die met den boge schieten: want zy zeide, Dat ik het kind niet en zie sterven: en zat tegen over, en hief haare stemme op, en weende. En God hoorde de stemme des jongens; en de Engel Gods riep Hagar toe uit den Hemel, en zeide tot haar: Wat is u Hagar? en vreest niet, want God heeft na des jongens stemme gehoord, ter plaatse daar hy is. Staat op, heft den jongen op, en houd hem vast met uwe hand, want ik zal hem tot een groot volk stellen. En God opende haare oogen, dat zy eenen water-put zag: en zy ging, en vulde de flesse met water, en gaf den jongen te drinken.

Romeinen IX: 6, 7, 8, 9.

Doch [ik en zegge dit] niet als of het woord Gods waare uitgevallen. Want die en zyn niet alle Israël, die uit Israël zyn. Noch om dat zy Abrahams zaad zyn, en zyn zy alle kinderen: maar, In Izaak zal u het zaad genoemt worden. Dat is, niet de kinderen des vlees, die zyn kinderen Gods: maar de kinderen der beloftenisse worden voor het zaad gereekent. Want dit is het woord der beloftenisse, Ontrent dezen tyd zal ik komen, en Sara zal eenen Zoone baaren.