De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 46]

Ismaël verdreeven.

Hoe reed was Abraham op 't Goddelyk Gebod,

Dat Hy, na Saraas woord, de Dienstmaagd uit zouw stooten,

Met Ismaël, haar Zoon, (die Izaak had bespot,)

En ging zyn eigen Bloed, van Huis en Erf ontblooten!

Wie staat'er zo vroeg op, om dezen gang te gaan,

Na 't welgevallen Gods? zo tegen 't eigen willen,

De hand aan vlees en bloed der idelheid te slaan,

De Moeder, en den Zoon, die tegen 't recht verschillen?

Wy willen 't kind Natuur, behouden in het huis,

Al is 't de Moeder, en den Zoone der genade,

Een harde tegenheid, en onderdrukkend kruis,

Tot daag'lyks herten leed, en geestelyke schaade.

D'Aardsvader Abraham was 's morgens vroeg bereid;

Wy slaapen lui, en lang, en blyven in het dreigen,

Schoon 't vlees geworden Woord, ons lang al heeft gezeit,

Dat wy den vreemden Zoon van 't zondelyke neigen,

De lust, de rust, de zin, en min, van alle quaad,

Verdryven zouden, uit de wooning van het leven,

Om dat de Erfenis, die eens t'ontfangen staat,

Niet aan den spotter, en den vreemden werd gegeeven:

Maar aan 't beloofde Kind, dat weêr gebooren is,

Uit d'Echte Moeder van het god'lyk welbehaage;

Die zo niet komen, tot het Erfgoed, deelen mis,

Dies maak een ieder, dat hy Ismaël verjaage.

[p. 47]

Genesis XXI: 14.

DOE stond Abraham des morgens vroeg op, en nam brood, en eene flesse waters, en gaf ze aan Hagar, die leggende op haaren schouder; ook [gaf hy haar] het kind, en zond haar weg: en zy ging voort en dwaalde in de woestyne Berseba.

Galaten IV: 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31.

Zegget my, gy die onder de Wet wilt zyn, en hoord gy de Wet niet? Want daar is geschreven, dat Abraham twee zoonen hadde: eenen uit de Dienstmaagd, en eenen uit de Vrye. Maar geene die uit de Dienstmaagd was, is na den vleese geboren geweest, doch deze die uit de Vrye was, door de beloftenisse. Het welke dingen zyn die andere beduidinge hebben: want deze zyn de twee verbonden: het een van den berg Sina, tot dienstbaarheid baarende, het welk is Agar. Want dit [namelyk] Agar is Sina een berg in Arabien, en komt over een met Jeruzalem dat nu is, en dienstbaar is met haare kinderen. Maar Jeruzalem dat boven is, dat is vry, welk is onzer aller moeder. Want daar is geschreven, Zyt vrolyk gy onvruchtbaare, die niet en baard: breekt uit en roept, gy die geenen baarensnood en hebt: want de kinderen der eenzaame zyn veel meer, dan der geene die den man heeft. Maar wy, Broeders, zyn kinderen der belofte, als Isaak was. Doch gelykerwys doe, die na den vleese geboren was, vervolgde den geenen die na den geest [geboren was,] alzo ook nu. Maar wat zegt de Schrift? Werpt de Dienstmaagd uit en haaren zoone: want de zoone der Dienstmaagd en zal geensins erven met den zoone der Vrye. Zo dan, Broeders, wy en zyn niet kinderen der Dienstmaagd, maar der Vrye.