De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 44]

Lot, gaat uit Sodom.

De vroege morgenstond, van 's werelds tweede tyd,

(Uit Noachs overgang, nu weder door gebrooken,)

Heeft voor het volgend' oog een Spiegel toebereid,

En als een Vuurbaak, voor de Wereld aangestooken:

Hoe dat de roede Gods zo scherp en vinnig raakt,

Wanneer een volk des lands, de ruime maat der zonden,

Door Goddeloos bedryf, nu gants heeft vol gemaakt.

Wat spys is van het vuur, word door het vuur verslonden.

Ten tweeden, werd ons hier geweldiglyk vertoond,

Hoe veel rechtvaardigheid, en deugd, by God vermoge,

Dat Hy 'er veelen om zo weinigen verschoond.

Gods Hand beschermd de Deugd, als d'appel van het ooge.

En wederom; Hoe God, den vroomen mensch behoed,

In zwaaren overval, op landen, en in steden,

Wanneer d'ontstooken wraak, geweldig treft en woed.

Het Goed geweeten, vind in Gods genade, vreden.

Noch ziet geheugen, aan de steene Zoutpilaar;

Hoe zeer te myden is; 't Verboden, ommekyken.

Die trouwe leering wraakt, begeeft zich in gevaar,

Maar een gehoorzaam hert, zal 't dreigend quaad ontwyken.

Al wie zyn voeten dan, uit Sodom heeft gezet,

Die groote zonden Stad, en zie niet weder omme,

Op dat hy niet versteend, maar zyne Ziele red,

En, met den vroomen Lot, Gods Tooren vuur ontkomme.

[p. 45]

Genesis XIX: 24, 25, 26.

DOE deede de HEERE zwavel, en vuur over Sodom, en over Gomorra regenen, van den HEERE, uit den Hemel. En hy keerde dezelve Steden om, en die gantse vlakte; en alle inwoonders dezer steden, ook het gewas des lands. En zyne huis vrouwe zag omme van achter hem; en zy werd een Zout-pilaar.

Lukas XVII: 28, 29, 30, en 32.

Desgelyks ook, gelyk 't geschiedde in de dagen Lots, zy aten, zy dronken, zy kochten, zy verkochten, zy planteden, zy bouwden: Maar op welken dag Lot van Sodoma uitging, regende het vuur en sulpher van den Hemel, en verderfze alle. Even alzo zal het zyn in den dag, op welken de Zoone des menschen zal geopenbaart worden.

Gedenkt aan het wyf Lots.

2 Petrus II: 9, 10.

Zo weet de Heere de godzalige uit de verzoekinge te verlossen, en de onrechtvaardige te bewaaren tot den dag des oordeels, om gestraft te worden. Maar allermeest de geene die na het vlees in onreine begeerlykheid wandelen, en de heerschappye verachten: dit stout zyn, haar zelven behaagen, en die de heerlykheden niet en schroomen te lasteren.