De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 40]

De drie mannen, by Abraham.

Hoe zouw een vroome Ziel op aarde niet verlangen,
Om zulke gasten, in zyn wooninge t'ontfangen,

Die Burgers waaren van de zaal'ge Eeuwigheid,

En vreemdelingen, in het wezen dezer tyd?

Gelyk geschied is, by de oude heil'ge Vroomen,
Dat zulke Wandelaars wel tot haar zyn gekomen.

Hoewel de Koning van dat ver gelegen land,

Ons zulk geluk, door gunst, genoeg geeft aan de hand,

Dewyl Hy dikmaals zelfs, noch wandeld hier beneden,
Verborgen onder 't kleed, van zyne arme leden,

Waar van zyn heil'ge mond, ons duid'lyk doet verstaan

Dat onzen dienst aan haar, Hem zelver werd gedaan.

Het welk zich in dien dag des lichts zal openbaaren,
Als Hy den diensteling, voor zalig zal verklaaren,

Die Hem met liefden en weldaadigheid ontfing,

Toen Hy, in 't Pel'grims kleed hier op der aarden ging.

Die zelve Koning wil, (zo wy ons zelfs verzaaken,)
Met God den Vader, zelfs zyn wooning by ons maaken.

Wie heft zyn Ziel niet op, tot zulk een gunstig stuk!

Wie breid zyn Hert niet uit, om deel aan dat geluk!

Ach Heere Jezus! die u zelfs woud openbaaren,
Aan zulke, die oprecht uw Heilig Woord bewaaren!

Want die in zyne deur met Abram zit gereed,

Dien komt Gy, als een Gast, die met hem drinkt en eet.

[p. 41]

Genesis XVIII: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8.

DAAR na verscheen hem de HEERE aan de eiken bossen van Mamre, als hy in de deure der tente zat, doe de dag heet werd. En hy hief zyne oogen op, en zag, en ziet, daar stonden drie mannen tegen over hem: als hy ze zag, zo liep hy hen te gemoete van de deure der tente, en boog zich ter aarde. En hy zeide; Heere, hebbe ik nu genade gevonden in uwe oogen, zo gaat doch niet van uwen knecht voorby: Dat doch een weinig waters gebragt worde, en wasset uwe voeten, en leunet onder dezen boom. En ik zal eene beete broods langen, dat gy u herte sterket; daar na zult gy voort gaan, daarom om dat gy tot uwen knecht overgekomen zyt: en zy zeiden; Doet zo als gy gesproken hebt. En Abraham haastede zich na de tente tot Sara; en hy zeide; Haast u, kneed drie maaten meel-bloemen, en maakt koeken. En Abraham liep tot de runderen, en hy nam een kalf, teder en goed, en hy gaf het aan den knecht, die haastede om dat toe te maaken. En hy nam boter en melk, en het kalf, dat hy toegemaakt hadde, en hy zettede het hen voor, en stond by hen onder dien boom, en zy aten.

Hebreen XIII: 1, 2.

Dat de broederlyke liefde blyve. Vergeet de herbergzaamheid niet: want hier door hebben sommige onweetens Engelen geherbergt.