De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 34]

Abram, gaat uit zyn land.

Gelyk als Abram uit zyn land is weg getoogen,
Met Lot, zyn broeders zoon, zyn haave en vermogen,

En ging in vreemd'lingschap, op 't Goddelyk Gebod,

Zo moesten wy, met Hem, (na 't woord van onzen God,

Dat d'allerzoetste mond van Jezus ons deed hooren,)
Ons eigen land en stand, waar in wy zyn gebooren;

(De Wereld, met haar lust, en haar begeer'lykheid,

Met alles wat het Hert van zynen oorsprong leid,

En omme doolen doet, in veel verkeerde wegen,
Die van het rechte spoor des Heils zyn afgelegen,)

Verlaaten, en gaan heen, uit deze Burgers stand,

Om Vreemdeling te zyn in 't wyde werelds land,

Op een gewisse hoop, dat wy, na 't doolend zwerven,
Het recht beloofde land, voor Eeuwig zouden Erven:

Te meer, wyl Jezus zelfs, op deze smalle baan,

In rechte Vreemd'lingschap ons zo is voor gegaan.

Hy, die van Eeuwigheid het alles heeft bezeten,
Wat geene oogen zien, noch geen gedachten weeten.

Alleen, op dat Hy ons uit 's werelds jammerdal,

(Alwaar wy lagen in den deerelyken Val,)

Langs dezen Engen weg, die Hy vooraf bereiden,
Wy, die Hem volgen, weêr ter rechter plaats zouw leiden.

Hy heeft het vry en wilg, om onzent wil gedaan,

Laat ons dan, om ons zelfs, hem volgen op zyn baan.

[p. 35]

Genesis XII: 1, 2, 3, 4, 5.

DE HEERE nu hadde tot Abram gezeid, Gaat gy uit u land, en uit uwe maagschap, en uit uwes vaders huis, na het land dat ik u wyzen zal. En ik zal u tot een groot volk maaken, en u zegenen, en uwen naame groot maaken; en weest een zegen. En ik zal zegenen, die u zegenen, en vervloeken, die u vloekt: en in u zullen alle geslachten des aardryks gezegent worden. En Abram toog heenen, gelyk de HEERE tot hem gesprooken hadde, en Lot toog met hem: en Abram was vyf en seventig jaaren oud, doe hy uit Haran ging. En Abram nam Sarai zyne huisvrouwe, en Lot zynes broeders zoone, en alle haare haave, die zy geworven hadden, en de zielen, die zy verkreegen hadden in Haran: en zy toogen uit om te gaan na het land Kanaan; en zy quamen in het land Kanaan.

Hebreen XI: 8.

Door het geloove is Abraham geroepen zynde, gehoorzaam geweest om uit te gaan na de plaatse die hy tot een erfdeel ontfangen zoude: en hy is uit gegaan, niet weetende waar hy komen zoude.