De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 32]

De toren van Babel.

Is 't dan de Tyd noch niet, om wys'lyk op te houwen,
Van zulk een groot gevaarte, uit kly en leem te bouwen,

Om op te klimmen, in de hoogte die men won,

Gelyk de vroege tyd met Babelon begon?

Die haar een groote naam en Toren wilde maaken,
Wiens hoog verheven kruin den Hemel zouw beraaken:

Doch, haare meening en stoutmoedige besluit,

Quam op verwerringe, en op verstrooijinge uit.

Men denke maar, dat zy niet beter zullen vaaren,
Die in het Werelds dal veel goed en moed vergaaren,

Tot een verheven hoop van Aardse leem en slyk,

Om op te klimmen in 't gewenste Hemelryk,

Van naam, en faam, en lust, en rust, in 't vlees'lyk leven;
Want zulke bouwers zyn met duizende verdreeven,

Zo wyd en verre weg, uit haare plaats van daan,

Dat al haar groot beslag, als nevel is vergaan;

En zy, die achtbaarheid en vasten steun beminden,
In 't land der leevende niet meer en zyn te vinden.

Daar is een and're weg, tot stille vreedzaamheid,

Die door het laage dal, der kleine deemoed leid,

Die daar op gingen, al van over oude tyden,
Die quamen haaren val en ondergang te myden.

Wie dan, bedachtzaam, uit verklaarde oogen ziet,

Die bouwe langer aan de Babels Toren niet.

[p. 33]

Genesis XI: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9.

DE gantse aarde was van eenerly spraake, en eenerly woorden. Maar het geschiede, als zy tegen het Oosten toogen, dat zy eene laagte vonden in den lande Sinear, en zy woonden aldaar. En zy zeiden een ieder tot zynen naasten; Kom aan, laat ons tichelen stryken, en wel doorbranden: en de tichel was hen voor steen, en het lym was hen voor leem. En zy zeiden; Kom aan, laat ons voor ons eene stad bouwen, en eenen toren, diens opperste in den Hemel zy, en laat ons eenen naame voor ons maaken: op dat wy niet misschien over de gantse aarde verstrooit en worden. Doe quam de HEERE nede HEERE zeide: Ziet, zy zyn eenerly volk, en hebben alle eenerly spraake, en dit is het, dat zy beginnen te maaken: maar nu, en zoude het niet afgesneden worden al wat zy bedacht hebben te maaken? Kom aan, laat ons neder vaaren, en laat ons haare spraake aldaar verwerren: op dat een iegelyk de spraake zyns naasten niet en hoore. Alzo verstrooide ze de HEERE van daar over de gantse aarde: en zy hielden op de stad te bouwen. Daarom noemde men haare naame Babel; want aldaar verwerrede de HEERE de spraake der gantser aarde, en van daar verstrooideze de HEERE over de gantse aarde.