De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 28]

Noach gaat uit de ark.

Die uit de Wereld gaat, en stelt zich zelfs beslooten,

In d'Engte van Gods Wil, na 't Heilige Gebod,

Die zal dan eene zyn, van Noachs meê-genooten,

Schoon dat de Wereld, in haar vryheid, hem bespot.

Want als de Dagen der Be-engtheid zyn verloopen,

Na Gods gehengen, en van Hem bestemden tyd,

Zo gaat de Deure, tot zyn vryheid weder open,

Op dat hy uitgaa, in het Eind'loos, Breed en Wyd.

Vond Noach ruimte, van de gantse leed'ge Aarde,

En voor de Booze, (die nu uit den weg geruimd,

Als Goddelooze liên, (door zonden,) van onwaarde,

Gelyk een schuim van 't Goud, ook waaren afgeschuimd;)

Hy zal de Ruimte van de zaal'ge Hemel vinden;

Een Ruimte, zonder maat, van d'eindelooze Eeuwigheid.

En niemant zal 'er zyn, als nabestaande vrinden,

Geen wrevelmoedigheid, noch bitt're Haat en Nyd:

Want alle dezen, die het leven mogten quellen,

Zyn uit de weeg gedaan, door d'Allerhoogste hand,

Verborgen, onder 't licht, in duisternis der Hellen,

Onmeet'lyk verre, van het Paradyse land;

Dat als een Aardryk, uit een reine grond zal bloeijen,

Met alle lieflykheid, die 't Zalig leven eist,

Waar door de stroompjes van genaden zullen vloeijen,

Zo dat de heil'ge Ziel, haar oorsprong Eeuwig pryst

Gaat dan in d'Engte van dit tegenwoordig leeven,

Voor eene korten, en zeer haast vergaande tyd,

Dan zult gy Eeuw'ge dank, tot offerhanden geeven,

Aan d'Allerhoogste Macht, die u dus heeft bevryd.

[p. 29]

Genesis VIII: 15, 16, 17, 18, 19.

DOE sprak God tot Noach, zeggende: Gaat uit de Arke: gy, en uwe huisvrouwe, en uwe zoonen, en de wyven uwer zoonen met u. Al het gedierte dat met u is, van allen vleese, aan gevogelte, en aan vee, en aan al het kruipende gedierte, dat op der aarde kruipt, doet met u uitgaan: en dat zy overvloedelyk voort teelen op der aarde, en vruchtbaar zyn, en vermenigvuldigen op der aarde. Doe ging Noach uit, en zyne zoonen, en zyne huisvrouwe, en de wyven zyner zoonen met hem. Al het gedierte, al 't kruipende, en al 't gevogelte, al wat zich op der aarde roerd; na haare geslachten, gingen uit de Arke.

Hebreen XI: 7.

Door het geloove heeft Noë door Godlyke aanspraake vermaand zynde, van de dingen die noch niet gezien en wierden, [en] bevreest geworden zynde, de Arke toebereid tot zyns huisgezins behoudenisse: door welke [Arke] hy de wereld heeft veroordeeld, en is geworden een erfgenaam der rechtvaardigheid die na den geloove is.