De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 24]

Noach, gaat in de ark.

Had d'Eerste Wereld geen gezicht, noch opene ooren,

Om in des Heeren Ark, de bitt're dood t'ontgaan;

Zy gingen, tot een Baak, van beet'ring ons te vooren,

Zo laat ons niet met haar, hardnekkig blyven staan.

Gods tooren dreigd ons, om ons allen te verslinden,

Maar, zyne liefde heeft ons een verblyf gebouwd,

Waar in wy 't leven, tot verheuging kunnen vinden,

Wyl zyne Wooning van de Eeuw'ge dood behoud.

Maar wyl'er weinig, (van de geene die der leeven,

In 't lustig, rustig, en vermaak'lyk Werelds veld, )

Zich uit de ruimte, in de Engte willen geeven,

Zo werden 'er niet veel op dezen weg geteld.

Want die daar wand'len wil moet vastelyk gelooven,

Aan 't geen zyn hand niet tast, noch 't geen zyn oog niet ziet,

En door die zelve kracht zyn eigen wil ontrooven,

Het tegenwoordig Deel, van 't Zondelyk Geniet.

ô Zoete Jezus! die ons alle wilt behouwen,

Die zich van valse rust, en wereld-lust ontslaan;

Uw Menschheid is de Ark, die God bestond te bouwen,

Om door die zelve, tot uw Godheid in te gaan.

Gaat in die Ark, myn Ziel, en hoed uw Eeuwig leven,

Door 't middel, dat de goede en allertrouwste God,

Uit enkel liefde, zo genadig heeft gegeeven,

Op dat de Wysheid niet met uwe dwaasheid spot.

[p. 25]

Genesis VII: 1, 2, 3, 4, 5.

DAAR na zeide de HEERE tot Noach: Gaat gy, en u gantse huis in de Arke: want u hebbe ik gezien rechtvaardig voor myn aangezicht in dezen geslachte. Van alle rein vee zult gy tot u neemen zeven [en] zeven, het manneken, en zyn wyfken: maar van het vee, dat niet rein en is, twee, het manneken en zyn wyfken. Ook van 't gevogelte des hemels zeven [en] zeven, 't manneken en het wyfken, om zaad leevendig te houden, op de gantse aarde. Want over noch zeven dagen, zal ik doen regenen op de aarde veertig dagen, en veertig nachten: en ik zal van den aardbodem verdelgen al wat bestaat, dat ik gemaakt hebbe. En Noach deede, na al dat de HEERE hem geboden hadde.

Mattheus XXIV: 37, 38, 39.

En gelyk de dagen Noë [waaren, ] alzo zal ook zyn de toekomste van den Zoon des menschen. Want gelyk zy waaren in de dagen voor de Zondvloed, eetende en drinkende, trouwende en ten houwelyke uitgeevende, tot den dag toe, in welken Noë in de Arke ging: Ende en bekenden het niet tot dat de Zondvloed quam: en haar alle weg nam: alzo zal ook zyn de toekomste des Zoons des menschen.