De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 20]

Adams dood.

Al had het Leven van Vermoeidheid, en bezwaaren,
Noch Overmaat, by 't Tal van negen honderd jaaren,

Zo is het evenwel gekomen aan een End;

Een Troost der geene, die zyn zucht ten Hemel wend:

Dewyl hy klaarlyk ziet, hoe alle aardse dingen,
Van oude Tyden af, niet bleeven, maar vergingen,

En hy op zynen weg, van druk en herten leed,

By d'Eerstelingen, 't pad, noch zo veel korter meet:

Ja zo veel korter, dat men 't scheel niet mag gelyken;
Waar zyn ze, die daar van het Achtste deel bereiken?

Zo dat hy zich op weg in dankbaarheid verpoost,

En zich geduurig met de korte tyd vertroost.

Doch and'ren die de Aard, meer als den Hemel minnen,
Die wensten 't Jaar-getal van Adam wel te winnen:

Doch, Die aan d'Eerste 't Heil van 't korte leven gaf,

Snyd, deze, haaren wens, met weinig Jaaren af.

Zy worden van haar Heil geduurig weg genomen,
Terwyl de and'ren snel tot haar begeerte komen.

ô Adams kind'ren, die van Hem gesprooten zyt,

Hoe is 'er onder u zo grooten onderscheid!

Laat doch de zucht, tot stof, en leem, en aarde vaaren,
Het Eeuwig leven is veel meer als duizend Jaaren.

Dankt, met de vroomen God, die na zo korten Tyd,

Het Hemels Koningryk heeft voor den Mensch bereid.

[p. 21]

Genesis V: 4, 5.

ADAMS dagen, na dat hy Seth gewonnen hadde, zyn geweest acht honderd jaar: en hy gewan zoonen en dochteren. Zo waaren alle de dagen van Adam, die hy leefde, negen honderd jaar, en dertig jaar: en hy stierf.

1 Korinthen XV: 21, 22, 23, 24, 25, 26.

Want dewyle de dood door eenen mensche is, zo is ook de Opstandinge der dooden door eenen mensche. Want gelyk ze alle in Adam sterven, alzo zullen ze ook in Christus alle leevendig gemaakt worden. Maar een iegelyk in zyn orden: de eersteling Christus, daar na die Christus zyn, in zyne toekomste. Daar na zal het einde zyn, wanneer hy het Koningryk Gode en den Vader zal overgegeeven hebben: wanneer hy zal te niete gedaan hebben alle heerschappye, en alle macht, en kracht. Want hy moet als Koning heersen tot dat hy alle de vyanden onder zyne voeten zal gelegt hebben. De laatste vyand, die te niete gedaan word, is de dood.