De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 10]

De straf der zonden.

Groot was d'Elende, tot een bron van duizend zuchten,

Daar 't raadelooze kind, voor 's Vaders aangezicht,

(De Zon der vriend'lykheid, ) afschuwelyk moest vluchten!

Het quaad geweeten zoekt, verschuiling voor het licht.

Maar groot, was wederom, de stroom van lief'lykheden,

Die uit het herte van zo goeden Vader vlood,

Hoe 't Vrouwen-zaad de kop der Slange zouw vertreeden,

En redden 't leven weêr, uit macht van Hel en Dood.

ô Jezus! dat waard gy! hoe bloeiden het verlangen,

Eer die gewenste vrucht in volle rypheid quam!

Maar nu is 't al vervuld, wy hebben u ontfangen,

Een ieder honger, die, u, tot zyn spyze nam.

ô Adams erf-geslacht, uit d'Eerste Val, versmeeten,

De vrucht der Heeling, die is ryp, en bied zich aan,

Maar die door zyne kracht wil leeven, moet hem eeten,

En laaten 't snood vergift van 's werelds wellust staan.

Wy moeten kind'ren van de Tweeden Adam werden,

Die, in gehoorzaamheid, Hem volgen op zyn baan,

Zo zal zyn zegening ook over ons volherden,

En zyn beloofde Heil ons Eeuwig niet ontgaan.

Zyn wy dan altemaal, met Adams Val, gevallen,

Beschuldigt en gestraft, van Gods gerechtigheid;

De wederbaaring komt van 't Vrouwen Zaad tot allen,

En 't weêrgeboren Beeld, is 't Paradys bereid.

[p. 11]

Genesis III: 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15.

EN zy hoorden de stemme des HEEREN Gods, wandelende in den hof, aan den wind des daags: doe verbergde zich Adam, en zyn wyf, voor het aangezicht des HEEREN Gods in het midden van het geboomte des hofs. En de HEERE God riep Adam, en zeide tot hem: Waar zyt gy? En hy zeide; Ik hoorde uwe stemme in den hof; en ik vreesde, want ik ben naakt, daarom verbergde ik my. En hy zeide: Wie heeft u te kennen gegeeven, dat gy naakt zyt? Hebt gy van dien boom gegeeten, van welken ik u gebood, dat gy daar van niet eeten en zoud? Doe zeide Adam, De vrouwe, die gy by my gegeeven hebt, die heeft my van dien boom gegeeven, en ik hebbe gegeeten. En de HEERE God zeide tot de vrouwe: Wat is dit [dat] gy gedaan hebt? en de vrouwe zeide; Die slange heeft my bedroogen, en ik hebbe gegeeten. Doe zeide de HEERE God tot de slange: Dewyle gy dit gedaan hebt, zo zyt gy vervloekt boven al het vee, en boven al het gedierte des velds: op uwen buik zult gy gaan, en stof zult gy eeten alle de dagen uwes leevens. En ik zal vyandschap zetten tussen u, en tussen deze vrouwe, en tussen uwen zaade, en tussen haaren zaade: dat zelve zal u den kop vermorselen, en gy zult het de verzenen vermorselen.

Hozea VI: 7.

Zy hebben het verbond over getreeden, als Adam: daar hebben zy trouwlooslyk tegen my gehandeld.