Jezus en de ziel

[p. 147]

XXXIV.

Wij worden gescholden en wij zegenen, wij worden vervolgd en wij verdragen. - 1 Cor. IV : 12.

[p. 148]

Op het XXXIV. Zinnebeeld.
Van weerlooze gelatenheid; hoe men in alle toevallen¹⁾ op God alleen moet zien.

Zoo een Beer of Hond met een spies gestoken of met een steen geworpen wordt, bijt hij met een grooten grim op dezelve, als hadde het die spies of de steen gedaan. Maar zoo zal²⁾ een Christen niet doen, maar alles van God gelijk nemen in geduld, en niet met toorn en grimmigheid zich wreken aan zijn wederpartij, ook niet vloeken wie hem beleedigd of versmaad heeft, maar zegenen die hem vloeken. Want gelijk als niet de spies en de steen iets doen kan zonder dien die ze voert, alzoo mogen³⁾ ook booze menschen, welke van God voor spiesen en steenen gebruikt worden, niets doen zonder God. Niet dat God de boozen dwingt om boosheid te doen, en de vromen te beschadigen, maar hij laat het hun toe tot oefening der vromen.

God dwingt geen eenig mensch, maar dewijl buiten God geen muschken ter aarde valt, en geen haar van ons hoofd, zoo zullen²⁾ wij alle dingen gelijk van God nemen, het goede en het kwade, het zoete en het zure. Van God zullen wij het nemen, en niet van de spies of steen, dat is: van booze menschen, want zij kunnen niets doen zonder de toelating Gods.

Nu is hier een noodig punt te bemerken in hetwelk veel menschen dolen: booze menschen kunnen mij niets doen zonder God, of zonder Gods wille. Alzoo wanneer mij iemand zeer beschadigde aan mijn lijf, of mij verwurgde, dat had God wel van eeuwigheid af voorzien doch door zulke voorziening was de doodslager niet gedwongen geworden, alsof hij het had moeten doen. Want het was niet noodwendig. Want hij kon het ook wel niet doen. God dwingt niemand tot boosheid; de eigen booze wil

1) lotgevallen.

2) moet.

3) kunnen.

2) moet.

[p. 149]

doet het zonder den wille Gods. Alzoo geschiedt aldus boosheid tegen den wil Gods en daar mag¹⁾ toch niet geschieden zonder God. God gehengt het en laat het toe dat er boosheid geschiedt, maar niemand dwingt hij daar toe.

Wanneer nu een boos mensch u beschadigt, zulks weet God, en het geschiedt niet zonder hem. God weet alle dingen en ziet alle dingen, en gehengt ook alle dingen, maar hij dwingt niemand. Daarom zal er groote gruwelijke straf volgen op de boozen. Maar indien God door zijne voorziening gedwongen had tot boosheid, zoo zouden de boozen onbehoorlijk²⁾ gestraft worden, want alsdan hadde God de schuld en niet de mensch, die gedwongen ware geweest om boosheid te werken.

Deze booze menschen zijn anders niet dan spiesen, stokken en steenen, waarmede God de vromen laat geworpen worden. Daarom zal hij ze ook billijk in het eeuwige vuur werpen; daar hebben zij straf genoeg. Daarom hoeven zich de vromen aan hun wederpartij niet te wreken; ja, zij zullen medelijden hebben met hunne vijanden, en voor hen bidden: Ach Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen. Reken hun deze zonde niet toe. Wij zullen ons meer erbarmen over onze vijanden, dan over ons zelven, wij, die schade lijden; want wij hebben loon in den hemel maar zij schrikkelijke pijn in de hel. Daarom zullen³⁾ wij voor hen bidden, dat zij zich mochten bekeeren. Het is altijd beter, onrecht te lijden dan onrecht te doen. Christus spreekt: Wederstaat den booze niet maar overwin het booze door het goede. Geeft u iemand een slag op de rechterwang, bied hem de linker ook aan. Neemt u iemand den rok, laat hem ook den mantel. En zoo u iemand dwingt, ééne mijl met hem te gaan, zoo gaat twee mijlen met hem. Want wie God wil dienen en gelaten zijn, die moet aan booze en goede kreaturen zich gelaten onderwerpen.

1) kan.

2) onrechtvaardig.

3) moeten.

[p. 150]

De Ziele omhelst het arme en lijdende leven van JEZUS CHRISTUS.

Hoe minder troost aan alle dingen,

hoe meerder troost aan 't eenig goed,

dat als een welbron door komt dringen,

en laaft den dorst van 't heet gemoed.

Weg! geld en goed, en aardsche schatten;

weg! eer en aanzien en gemak

en al waar 't vleesch zich in wil vatten¹⁾,

gij zijt den Geest een lastig pak.

o Welkom! kruis en bitter lijden,

verachting, oneer, spot en smaad,

verschovenheid van alle zijden,

vergeten armoed, strijd en haat;

gij moet aan mijne tafel eten,

en overnachten in mijn huis.

Die andren wil ik gansch vergeten,

en houden voor een snood gespuis;

uw goede vriendschap mag wel duren

zoolang ik woon in 't aardsche lijf.

Gij scheidt mij van de kreaturen,

en maakt dat ik vereenigd blijf

met God, mijn Lief, mijn overschoone,
bij wien 't mij eeuwig lust te wonen.

1) sluiten.

Goddelijk antwoord.

Gelijk gij gemeenschap hebt aan het lijden van Christus, (alzóó) verblijdt u; opdat gij ook in de openbaring zijner heerlijkheid u moogt verblijden en verheugen. 1 Petrus IV : 13.